مدگرائی از منظر روایات

[مهدی خسروبیگی]

در یک تقسیم کلی می‌توان مد را دو قسم دانست:مد مبتذل، مد غیرمبتذل.مدی که برای ترویج فساد و بی‌بندوباری و مخالفت با شرع و دستورات دین بنا نهاده شده باشد مذموم است ولی اگر مد سبب راحتی و آسایش در زندگی شود و مخالفتی با قوانین الهی و عرف و جامعه نداشته باشد نه‌تنها مذموم نیست بلکه ممدوح است.اما نسبت به قسم اول، روایاتی از معصومین علیهم‌السلام رسیده است که به نمونه‌ای از آن اشاره می‌شود«عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه‌السلام قَالَ فِیمَا عَلَّمَ أَصْحَابَهُ لَا تَلْبَسُوا السَّوَادَ فَإِنَّهُ لِبَاسُ فِرْعَوْنَ‌»این حدیث یادآور این نکته است که از پوشیدن لباس و انتخاب رنگی که شعار دشمن است باید اجتناب کرد.« وَ عَنْ عَلِیٍّ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ عُدَّ مِنْهُمْ» از این روایات و مانند آن به‌خوبی استفاده می‌شود که آنچه ممدوح است و شارع می‌خواهد که مؤمنان به آن پایبند باشند این است که مؤمنان به ‌گونه‌ای عمل کنند که از دشمنان خدا تشخیص داده شوند و در برخورد اولیه بتوان مؤمن را از کافر تشخیص داد.

اما اگر کاری یا چیزی مد شده باشد که در راستای زندگی آسان‌تر و آسایش بشر باشد به ‌گونه‌ای که رنگ و لعاب ضد دینی نداشته باشد استفاده از آن هیچ اشکالی ندارد بلکه در برخی از موارد لازم است آن را ترویج داده و مسلمانان را به استفاده از آن ترغیب کرد.برای نمونه می‌توان به استفاده از انواع و اقسام وسایل حمل‌ونقل و آشپزی و صنایع مختلف اشاره کرد. آیات و روایات نیز بر این مطلب دلالت دارد که به یک آیه و یک روایت بسنده می‌شود«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَهَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ»

خداوند متعال می‌فرماید: ای رسول خدا به مردم بگو چه کسی زینت‌های خداوند را که برای بندگانش بیرون آورده و رزق‌های پاکیزه را حرام کرده است؟

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین علی‌اکبر ترابی شهرضایی.برگرفته از سایت شبکه اجتهاد
مباحث تکمیلی در این لینک
http://ijtihadnet.ir/مدگرائی-از-منظر-روا...اکبر-تراب/