29-خرداد-1399, 20:05
مثال عرفی موید مطلب استاد این است که گفته شود فلانی راه می رود که راه برود، و هیچ کاری ندارد
یا اینکه فلانی ثروت می اندوزد تا ثروت داشته باشد و غرضی دیگر ندارد؛ اما این بیان نیاز به قرینه دارد ولی اگر مراد استاد را این بدانیم که ضیق معنای حاصل مصدری ضرر است، یعنی به آنها سخت نگیرید تا در سختی قرار بگیرند، این تعلیل هم عرفی است و مطابق کبرای آقای سیستانی و هم اشکال استاد به آقای سیستانی وارد خواهد بود.
یا اینکه فلانی ثروت می اندوزد تا ثروت داشته باشد و غرضی دیگر ندارد؛ اما این بیان نیاز به قرینه دارد ولی اگر مراد استاد را این بدانیم که ضیق معنای حاصل مصدری ضرر است، یعنی به آنها سخت نگیرید تا در سختی قرار بگیرند، این تعلیل هم عرفی است و مطابق کبرای آقای سیستانی و هم اشکال استاد به آقای سیستانی وارد خواهد بود.
