3-دي-1400, 16:43
(7-ارديبهشت-1400, 00:13)سید محمد صادق رضوی نوشته: بسم الله الرحمن الرحیم
بررسی تاریخی-اجتماعی مسأله ی قیام در اندیشه ی شیعه
در این ارائه، سیر تاریخی بحث قیام در زمان ائمه علیهم السلام و روش سیاسی آنان به ترتیب از امیر المؤمنین علیه السلام تا زمان غیبت بررسی شده است.
برخی مسائل این ارائه:- قیام مختار، زید و دیگر سادات مورد تأیید ائمه علیهم السلام نبوده است.- هیچ یک از امامان معصوم علیهم السلام در قیامها شرکت، همراهی و یا توصیه ای نداشته اند.- حتی مذاهب دیگر هم می دانستند که شیعه اهل قیام نیست.- تصریح علمای شیعه به اینکه در مذهب ما قیام مسلحانه وجود ندارد.
برای مشاهده ی این مباحث به وبلاگ قیام در عصر غیبت یا کانال تلگرام آثار کهن شیعه مراجعه کنید.
در مورد این که ابوالسرایا از کسانی است که در زمان امام رضا ع قیام به سیف کرده است، شکی نیست؛ از طرف دیگر فرموده‌اید که «إِبْرَاهِيمُ وَ إِسْمَاعِيلُ ابْنَا أَبِي سَمَّال» با احمد بن موسی (شاهچراغ) بیعت کردند اما زمانی که احمد بن موسی با ابوالسرایا خروج کرد، از او برگشتند و بعداً واقفی شدند.
رفتار دو نفر واقفی را شاهد بر این آموزه گرفته‌اید که در نظر شیعه هیچ قیامی مشروع نیست؛ اما رفتار احمد بن موسی (که در امامزاده بودن, عالم بودن و جلیل القدر بودن وی شک و تردیدی نیست و بعد چند قرن بدنش سالم پیدا شد که نشان از حسن عاقبت وی دارد) را شاهد بر این نگرفتید که قیام بالسیف جایز است؟!!!
آیا این غیر از اعمال پیش‌فرضهاست؟!
همین سؤال درباره‌ی زید النار هم وجود دارد. چطور او که در خانواده‌ی وحی بزرگ شده بوده است، نمی‌دانسته است که شیعه بودن یعنی قیام نکردن؟ اگر به مطالبی که از امام رضا ع در مورد زید النار وارد شده است هم مراجعه شود، این رفتار او با مسلمانان و شیعیان است که مورد نهی قرار گرفته است و چیزی در مورد غیر مشروع بودن قیام او مشاهده نمی‌شود (حداقل من پیدا نکردم). (مراجعه شود به: عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 232، باب قول الرضا ع لأخيه زيد بن موسى حين افتخر على من في مجلسه و قوله ع فيمن يسيء عشرة الشيعة من أهل بيته و يترك المراقبة)
