22-بهمن-1400, 01:12
یکی دیگر از سؤالاتی که باید مدعیان نامشروع بودن قیام زید پاسخ دهند، کراماتی است که از زید پس از شهادتش نقل شده است.
در باره‌ی وضعیت زید بر سر دار چندین قضیه نقل شده است که از میان آنها قضیه‌ی مربوط به پوشیدن شدن عورت ایشان توسط بخش‌هایی از بدنش در کتب مختلف (مثلاً الامالی الأثنینیة، ص621 و 632 و 638؛ مقاتل الطالبيين، ص 127 و 128 و 139)، آن قدر نقل‌های متعددی دارد که می‌توان به آن اطمینان پیدا کرد.
چنین قضیه‌ای کرامت محسوب میشود. چطور میشود خداوند این‌چنین آبروی کسی که خودکشی کرده است و با امامش مخالفت کرده است، را حفظ نماید؟!!!
به مناسبت همین کرامت‌ها بود که ولید بن یزید حاکم اموی بعد از قیام یحیی بن زید در خراسان، به یوسف بن عمر (والی عراق) نوشت که گوساله‌ی اهل عراق را بسوزاند و او چنین کرد. (مقاتل الطالبيين، ص 139)
در امالی شیخ طوسی هم نقل شده است:
دشوار است همه‌ی این موارد را حمل بر جعل زیدیه نمود و این کرامات با غیر مشروع بودن قیام زید و مخالفت وی با امام زمانش سازگار نیست.
در باره‌ی وضعیت زید بر سر دار چندین قضیه نقل شده است که از میان آنها قضیه‌ی مربوط به پوشیدن شدن عورت ایشان توسط بخش‌هایی از بدنش در کتب مختلف (مثلاً الامالی الأثنینیة، ص621 و 632 و 638؛ مقاتل الطالبيين، ص 127 و 128 و 139)، آن قدر نقل‌های متعددی دارد که می‌توان به آن اطمینان پیدا کرد.
چنین قضیه‌ای کرامت محسوب میشود. چطور میشود خداوند این‌چنین آبروی کسی که خودکشی کرده است و با امامش مخالفت کرده است، را حفظ نماید؟!!!
به مناسبت همین کرامت‌ها بود که ولید بن یزید حاکم اموی بعد از قیام یحیی بن زید در خراسان، به یوسف بن عمر (والی عراق) نوشت که گوساله‌ی اهل عراق را بسوزاند و او چنین کرد. (مقاتل الطالبيين، ص 139)
در امالی شیخ طوسی هم نقل شده است:
نقل قول:قَالَ: وَ أَخْبَرَنَا أَبُو عُبَيْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ عِمْرَانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا رَجَاءٍ يَقُولُ: لَا تَسُبُّوا عَلِيّاً وَ لَا أَهْلَ هَذَا الْبَيْتِ، فَإِنَّ جَاراً لَنَا مِنَ النُّجَيْرِ قَدِمَ الْكُوفَةَ بَعْدَ قَتْلِ هِشَامِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ زَيْدَ بْنَ عَلِيٍّ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ)، وَ رَآهُ مَصْلُوباً فَقَالَ: أَ لَا تَرَوْنَ إِلَى هَذَا الْفَاسِقِ، كَيْفَ قَتَلَهُ اللَّهُ قَالَ: فَرَمَاهُ اللَّهُ بِقُرْحَتَيْنِ فِي عَيْنَيْهِ، فَطَمَسَ اللَّهُ بِهِمَا بَصَرَهُ، فَاحْذَرُوا أَنْ تَتَعَرَّضُوا لِأَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ إِلَّا بِخَيْرٍ.نقل‌های دیگری هم از کراماتی که بعد از شهادت زید از او دیده شده است، در الامالی الاثنینیة، ص 631، شماره 857؛ ص 635به بعد، شماره 862 تا 868 نقل شده است که حتماً مشاهده کرده‌اید.
الأمالي (للطوسي)، ص 56
دشوار است همه‌ی این موارد را حمل بر جعل زیدیه نمود و این کرامات با غیر مشروع بودن قیام زید و مخالفت وی با امام زمانش سازگار نیست.
