تفاوت بین فرد نادر و متفاهم عرفی در شمول اطلاق

[علی آمنی]

به نظر میاید اطلاق شامل فرد نادر نمیشود. چرا که یکی از مقدمات اطلاق بحث عدم قرینه است و در موارد که یک چیزی نادر است خود مطلق منصرف از ان است و این انصراف یا قرینه و یا ما یصلح للقرینه است برای این که نشود به مطلقات اخذ شود. مثلا ما یک سری روایات داریم که میگویند اخذ خراج از سلطان جائر اشکالی ندارد. حالا بحث است که سلطان مخالف است یا کافر ذمی هم شامل میشود. د راین جا  هر چند سلطان جائر مطلق است ولی معلوم نیست که شامل سلطان کافر ذمی بشود بلکه فقط سلطان جائر مخالف را شامل میشود. 
پس عرض بنده این شد که هر چند مطلق به معنای موضوع له شاملش میشود ولی فرد نادر کثیراما انصراف باعث میشود که شامل ان نشود

نکته این است که مثال شما دقیقا محل بحث است که متفاهم عرفی در روایات خراجیه، حکام مسلمان بوده اند و حکام غیر مسلمان در حکومت مسلمانان نبوده اند تا اینکه این مساله مطرح شود که می توان از آنها هم اخذ ارض خراجی کرد یا نمی شود؟
بنابراین این نکته می فرمایید به نظر صحیح نمی باشد مثلا هیچ کس نمی گوید که نجاست خون شامل خون داخل تخم مرغ چون فرد نادر است نمی شود.