6-اسفند-1402, 20:37
السنة لاتنقض الفریضة به قرینه اینکه متصل به لاتعاد است، ممکن است ما یصلح للقرینیة داشته باشد؛ لاتعاد از ملتفت منصرف است، لاتعاد انصراف دارد به کسی که هنگام خلل ملتفت نیست و بعد ملتفت میشود، و میخواهد اعاده کند به او میگویند لاتعاد.
ممکن است گفته شود بالاخره [ذیل لاتعاد:] "السنة لاتنقض الفریضة" اطلاق دارد فقط عالم عامد مختار از آن خارج است،[لذا ملتفت مضطر را هم می گیرد.] و از طرفی کبرای السنة لاتنقض الفریضة، تعلیل صدر(لاتعاد الصلاه....) است و مهم اصل تعلیل است.
در جواب میگوییم [السنة لاتنقض الفریضة] ظهور در تعلیل ندارد ، دو تا بیان کنار هم هستند: لاتعاد الصلاة الا من خمس، بعد فرمود و القراءة سنة و السنة لاتنقض الفریضة، نگفت لاتعاد الصلاة لان الخمسة فریضة و ما عداهن سنة و السنة لاتنقض الفریضة، ظهور در تعلیل ندارد، دو تا جملهای هستند در کنار هم یکی ما یصلح للقرینیة برای دیگری میتواند باشد.
¨ درس خارج فقه 01/12/1402