19-اسفند-1393, 00:36
(آخرین تغییر در ارسال: 19-اسفند-1393, 00:37 توسط خطیب توانا.)
با سلام
در رابطه با همین مطلب آیت الله شب زنده دار می فرمودند یکی از مواردی که قرینه وجود دارد که امر در این آیه معنای وجوب ندارد، سیره علما در این زمینه است؛ چرا که می بینیم مردم در هنگام قرائت قرآن از علما سوال می کنند و ایشان نیز پاسخگویی می کنند و این دیدن علما کاشف از این است که گوش فرادادن به آیات الهی واجب نبوده است.
بنده تردید دارم که ایشان در بیان وجود این سیره، ائمه علیهم السلام را هم نام بردند(یعنی اینکه سیره ائمه علیهم السلام هم عدم التزام به سکوت بوده باشد). یا فقط به سیره علما بسنده کردند.
در هر صورت شما برای اثبات مساله نیاز داریدکه:
اولا: چنین سیره ای نسبت به حضرات معصومین علیهم السلام را احراز کنید( جناب حسین بن علی در این رابطه منبع و مستندی ذکر نفرمودند).
ثانیا: سیره عملی باید به گونه ای باشد که بتوان وجوب را از آن برداشت نمود، چرا که ممکن است این سیره به خاطر استحباب مساله بوده باشد نه وجوب.
در رابطه با همین مطلب آیت الله شب زنده دار می فرمودند یکی از مواردی که قرینه وجود دارد که امر در این آیه معنای وجوب ندارد، سیره علما در این زمینه است؛ چرا که می بینیم مردم در هنگام قرائت قرآن از علما سوال می کنند و ایشان نیز پاسخگویی می کنند و این دیدن علما کاشف از این است که گوش فرادادن به آیات الهی واجب نبوده است.
بنده تردید دارم که ایشان در بیان وجود این سیره، ائمه علیهم السلام را هم نام بردند(یعنی اینکه سیره ائمه علیهم السلام هم عدم التزام به سکوت بوده باشد). یا فقط به سیره علما بسنده کردند.
در هر صورت شما برای اثبات مساله نیاز داریدکه:
اولا: چنین سیره ای نسبت به حضرات معصومین علیهم السلام را احراز کنید( جناب حسین بن علی در این رابطه منبع و مستندی ذکر نفرمودند).
ثانیا: سیره عملی باید به گونه ای باشد که بتوان وجوب را از آن برداشت نمود، چرا که ممکن است این سیره به خاطر استحباب مساله بوده باشد نه وجوب.