هیچ توجیهی برای خدعه علی(کرم الله وجهه)نمیتوان کرد

[منتظرالقائم]

در هر جنگی قراردادهایی وجود دارد که دو طرف جنگ بر آن توافق میکنند حتی در بسیاری ازجنگها برای شیوه جنگیدن مذاکره میکرده اند یا شروط ارتکازی وجود داشته است و تخطی از این توافقها و شروط است که مخالف جوانمردی و انصاف است فریب در خود میدان جنگ امری پذیرفته شده و کاملا رایج بوده است در غزوات پیامبر(ص)نیز نمونه های آن وجود دارد مثلا در شب بعد از جنگ احد حضرت پیامبر(ص) در بیابان آتشهای زیادی روشن کرد که مشرکین گمان کنند برای مسلمانان نیروهای تازه آمده است تا فکر حمله مجدد نکنند
بعلاوه همه اعراب جنگ با عمرو بن عبدود را یکی از افتخارات علی(ع) و نمونه ای از شجاعت و مهارت او میدانستند و حتی با حسادت از آن یاد میکردند اگر نقطه ضعفی وجود داشت دشمنان او بارها گفته بودند وقتی معاویه از سعدبن ابی وقاص میخواهد علی(ع)را سب و لعن کند باوجود آنکه سعدبن ابی وقاص با علی(ع)بیعت نکرده بود و میانه خوبی با ایشان نداشت گفت چگونه علی را لعن کنم در حالیکه حاضرم همه شتران سرخ موی عرب(کنایه از همه ثروت عرب)را میداشتم و در راه خدا میدادم تا جمله ای که پیامبر درباره علی در جنگ با عمرو بن عبدود گفت درباره من میگفت. معاویه نیز ساکت شد
امروزه نیز فریب یکی از اصول و ابزار جنگی رایج در دنیاست انواع استتارها، ماکتهای فریبنده...البته فقط در میدان جنگ خدعه جایز است
جای تعجب است وهابیتی که خارج از میدان جنگ انواع ترورها و حقّه ها را انجام میدهد پی سوال از فریب در میدان جنگ افتاده است!