13-اسفند-1391, 02:45
با سلام از مجموع نظراتی که ارائه شده است بدست می آید که با توجه به دغدغه دوستان محورهای بحث را می توان بدین گونه سامان داد:
1.بحث فقهی:
الف) احکام خود موسیقی:
موسیقی حرام چیست؟آیا مطلق صوت مرجع حرام است یا مطلق صوت مطرب و یا خصوص مرجع مطرب؟ضابطه اطراب و ترجیع چیست؟در موارد تردید نوعی مجرای چه قاعده ای ست؟ در موارد تردید شخصی چطور؟
از آنجا که تشخیص غنا بودن یا نبودن،متوقف بر استماع است آیا چنین استماعی(استماع برای شناخت موضوع) نیز حرام است؟
متعلق غنا ابزار موسیقی است یا صوت خواننده و یا هردو؟
آیا دستگاه های موسیقی سنتی همگی زمینه غنا بودن را دارا هستند یا اینکه برخی اساسا چنین قابلیتی ندارند؟
موسیقی پاپ چگونه است؟ و آیا به نحو سالبه کلیه مردود است یا خیر؟و...
ب)حکم پخش موسیقی:
اگردر جامعه اسلامی، غالب افراد جامعه حرامی را طالب باشند آیا وظیفه حاکم منع از آن است یا اینکه در این حال وظیفه ای متوجه حاکم نیست؟
آیا موسیقی از احکام حکومتی است یا فردی؟
ج)حکم امر به معروف و نهی ازمنکر:
آیا در شرایط فوق الذکر تذکر به مسئولین و نهی ازمنکر بر سایرین واجب هست یا خیر؟
2.بحث فرهنگی:
علت گرایش جامعه به موسیقی چیست؟
چگونه می توان مبدا میل را در افراد جامعه تغییر داد؟
آیا برای موسیقی می توان جایگزینی قرار داد که هم دارای مقبولیت همگانی باشد و هم حلیت شرعی؟
مسئولین صداوسیما معتقدند جدول برنامه های تلویزیون بایستی پر شود، حال اگر برنامه مفید و حلالی باشد اولویت با آن است و الا ناگزیر به جایگزین برنامه های غیر مفید و بعضا شبهه ناک یا حرام هستیم،آیا چنین نگاهی صحیح است؟
نیز معتقدن تنوع در مخاطب ، مقتضی تنوع در نوع برنامه ها است،لذا اگر قشر وسیعی از مخاطبین خواهان پخش موسیقی هستند نمی توان آنها را از این خواسته اشان محروم نمود ولو اینکه برخی از موسیقی ها حرام هم باشد، در این حال قشر متدین می توانند از برنامه های دیگر استفاده نمایند! آیا این تفکر صحیح است؟
اگر بنا باشد از پخش موسیقی جلوگیری شود به گونه ای که با نظر همه مراجع سازگار باشد شاید بیش از 90 درصد موسیقی های باید حذف گردد،آیا جامعه کنونی ظرفیت این امر را دارد؟آیا موجب روی آوردن به شبکه های ماهواره ای نمی شود؟
3.منظر سیاسی:
1.آیا چنین تضییقی منجر به تهدیدی علیه امنیت ملی نمی شود؟ و آیا چنین رفتاری بهترین بهانه را به دست دشمنان خارجی و اپوزوسیون داخلی نمی دهد تا با شعار حمایت از آزادی فضای عمومی جامعه را متشنج نمایند؟
به طور کلی اگر امر دایر مدار بین منع از حرامی در جامعه و تضعیف نظام اسلامی باشد کدام مقدم است؟
2.آیا رفتار مذکور از سوی لاریجانی نشان از عدم تمکین در براب فرامین رهبری است یا خیر؟
آیا علت سر باز زدن از امر رهبری دشواری حذف موسیقی است یا ضعف در ولایت مداری؟و...
1.بحث فقهی:
الف) احکام خود موسیقی:
موسیقی حرام چیست؟آیا مطلق صوت مرجع حرام است یا مطلق صوت مطرب و یا خصوص مرجع مطرب؟ضابطه اطراب و ترجیع چیست؟در موارد تردید نوعی مجرای چه قاعده ای ست؟ در موارد تردید شخصی چطور؟
از آنجا که تشخیص غنا بودن یا نبودن،متوقف بر استماع است آیا چنین استماعی(استماع برای شناخت موضوع) نیز حرام است؟
متعلق غنا ابزار موسیقی است یا صوت خواننده و یا هردو؟
آیا دستگاه های موسیقی سنتی همگی زمینه غنا بودن را دارا هستند یا اینکه برخی اساسا چنین قابلیتی ندارند؟
موسیقی پاپ چگونه است؟ و آیا به نحو سالبه کلیه مردود است یا خیر؟و...
ب)حکم پخش موسیقی:
اگردر جامعه اسلامی، غالب افراد جامعه حرامی را طالب باشند آیا وظیفه حاکم منع از آن است یا اینکه در این حال وظیفه ای متوجه حاکم نیست؟
آیا موسیقی از احکام حکومتی است یا فردی؟
ج)حکم امر به معروف و نهی ازمنکر:
آیا در شرایط فوق الذکر تذکر به مسئولین و نهی ازمنکر بر سایرین واجب هست یا خیر؟
2.بحث فرهنگی:
علت گرایش جامعه به موسیقی چیست؟
چگونه می توان مبدا میل را در افراد جامعه تغییر داد؟
آیا برای موسیقی می توان جایگزینی قرار داد که هم دارای مقبولیت همگانی باشد و هم حلیت شرعی؟
مسئولین صداوسیما معتقدند جدول برنامه های تلویزیون بایستی پر شود، حال اگر برنامه مفید و حلالی باشد اولویت با آن است و الا ناگزیر به جایگزین برنامه های غیر مفید و بعضا شبهه ناک یا حرام هستیم،آیا چنین نگاهی صحیح است؟
نیز معتقدن تنوع در مخاطب ، مقتضی تنوع در نوع برنامه ها است،لذا اگر قشر وسیعی از مخاطبین خواهان پخش موسیقی هستند نمی توان آنها را از این خواسته اشان محروم نمود ولو اینکه برخی از موسیقی ها حرام هم باشد، در این حال قشر متدین می توانند از برنامه های دیگر استفاده نمایند! آیا این تفکر صحیح است؟
اگر بنا باشد از پخش موسیقی جلوگیری شود به گونه ای که با نظر همه مراجع سازگار باشد شاید بیش از 90 درصد موسیقی های باید حذف گردد،آیا جامعه کنونی ظرفیت این امر را دارد؟آیا موجب روی آوردن به شبکه های ماهواره ای نمی شود؟
3.منظر سیاسی:
1.آیا چنین تضییقی منجر به تهدیدی علیه امنیت ملی نمی شود؟ و آیا چنین رفتاری بهترین بهانه را به دست دشمنان خارجی و اپوزوسیون داخلی نمی دهد تا با شعار حمایت از آزادی فضای عمومی جامعه را متشنج نمایند؟
به طور کلی اگر امر دایر مدار بین منع از حرامی در جامعه و تضعیف نظام اسلامی باشد کدام مقدم است؟
2.آیا رفتار مذکور از سوی لاریجانی نشان از عدم تمکین در براب فرامین رهبری است یا خیر؟
آیا علت سر باز زدن از امر رهبری دشواری حذف موسیقی است یا ضعف در ولایت مداری؟و...