استاد می فرمایند که امر به استغفار بعد از ارتکاب فعلی(حتی اگر از امر به استغفار وجوب آن را بفهمیم) دلالت برحرمت فعلی نمی کند. شاید دلالت بر حرمت شأنی داشته باشد.یعنی راوی به امام می گوید کسی فلان کار را انجام داد و حضرت می فرمایند استغفار کند. ویا راوی می گوید فلان کار را کردم حضرت می فرمایند استغفار کن.