16-فروردين-1392, 21:46
(آخرین تغییر در ارسال: 16-فروردين-1392, 21:47 توسط سید محمود فریمانه.)
بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه مطلب این استکه به نظر می رسد که امر به استغفار دال بر حرمت وحزازت شدیده فعل است عرفا مگر اینکه قرینه ای مثل مناسبت حکم وموضوع یا قرائن دیگر در کار باشد کما اینکه در مورد معصومین علیهم السلام استغفار آنها حالا یا از باب حسنات الابرار سیئات المقربین یا اللهم لا تخرجنی من التقصیر بوده است وعصمت قرینه بر این است که استغفار از حرمت نبوده است، یا در مورد اعرابی بادیه نشین در مقام دعا بوده که مناسب است انسان از مکروهات هم استغفار کند، لذا اگر در یک مورد خاصی غیر از موارد مذکور معصومین علیهم السلام شخصی را امر به استغفار کنند دال بر حرمت آن فعل است نوعا. والله العالم
خلاصه مطلب این استکه به نظر می رسد که امر به استغفار دال بر حرمت وحزازت شدیده فعل است عرفا مگر اینکه قرینه ای مثل مناسبت حکم وموضوع یا قرائن دیگر در کار باشد کما اینکه در مورد معصومین علیهم السلام استغفار آنها حالا یا از باب حسنات الابرار سیئات المقربین یا اللهم لا تخرجنی من التقصیر بوده است وعصمت قرینه بر این است که استغفار از حرمت نبوده است، یا در مورد اعرابی بادیه نشین در مقام دعا بوده که مناسب است انسان از مکروهات هم استغفار کند، لذا اگر در یک مورد خاصی غیر از موارد مذکور معصومین علیهم السلام شخصی را امر به استغفار کنند دال بر حرمت آن فعل است نوعا. والله العالم