حل مشکل نماز جمعه های شیعه در شهر های ایران با توجه به شرطیت فرسخ بین دو نماز جمعه

[سید رضا حسنی]

راهی دیگر برای اثبات مشروعیت نماز جمعه شیعیان در نزدیکی نماز  جمعه اهل سنت
در بحث مشکله ی دو جمعه که یکی از عامه و دیگری از شیعه باشد، عرض شد که چند راه برای تصحیح نماز جمعه شیعه مطرح است:

1.      اگر اعمال آن ها را مانند محقق خویی رحمه الله باطل بدانیم، از این باب می توان حکم به صحت نماز جمعه شیعه کرد.

2.      راه دوم این بود که عرض کردیم بناء بر اینکه بگوییم اعمال آن ها صحیح باشد، بدین بیان که اسلام شرط صحت است و ایمان شرط قبول است، و روایات «اعمالهم کرماد»[1] را به معنای عدم قبول بدانیم، خصوصا اینکه ائمه نیز ترغیب به شرکت در نما ز جمعه ها می کردند، می گوییم که اگر مومنین نمازی برگزار کردند نماز آن ها مانعیت ندارد و ادعای انصراف می شود. همین که اعمال آن ها کرماد است نیز موید انصراف می باشد. از لحاظ اثر نماز آن ها کرماد است و نمی تواند نماز خاصه را باطل کند.

3.     مانع داشتن نماز آن ها به دلیل  عدم نصب را نیز بیان کرده بودیم.

4.     آخرین وجهی که امروز عرض می کنیم و در آن جلسه گفته نشد این است که:

می گوییم  ائمه علیهم السلام شیعه ها را هم به شرکت در نماز آن ها و هم به اقامه نماز خودشان ترغیب می کردند یعنی با اینکه اهل سنت هم نماز جمعه داشتند، حضرت به زراره فرمودند که نماز جمعه اقامه کنید. بعد زراره می گوید که ما بیاییم نزد شما و اقامه کنیم؟ حضرت می فرمایند مرادم شما نزد خودتان هستید[2]. پس حضرت تصحیح کرده است نماز جمعه ای را که اصحابشان در قبال نماز جمعه ی اهل سنت برگزار کنند. همین که حضرت زراره را به نماز جمعه ترغیب می کند معلوم می شود که نماز آن ها مانع نیست. با این مقدار به اطمینان می رسیم  که اگر در شهری آن ها نماز جمعه برگزار کردند مضر به نماز جمعه ما از جهت عدم رعایت فرسخ نیست.

---

[1] بحار الانوار، محمّد باقر المجلسی (العلامة المجلسی)، ج36، ص79.« تفسير القمي مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ كَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عاصِفٍ‏ قَالَ مَنْ لَمْ يُقِرَّ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع بَطَلَ عَمَلُهُ مِثْلُ الرَّمَادِ الَّذِي تَجِي‏ءُ الرِّيحُ فَتَحْمِلُهُ».
[2] بحار الانوار، محمّد باقر المجلسی (العلامة المجلسی)، ج86، ص164.« رَوَى هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: حَثَّنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَلَى صَلَاةِ الْجُمُعَةِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ يُرِيدُ أَنْ نَأْتِيَهُ فَقُلْتُ نَغْدُو عَلَيْكَ فَقَالَ إِنَّمَا عَنَيْتُ ذَلِكَ عِنْدَكُمْ».



تاریخ درس: ششم بهمن ماه 97