2-اسفند-1397, 15:11
بعد از این که امر به ذوات تعلق گرفت، سوال این است که تعبدیت چگونه به مکلف رسیده است؟ مرحوم نائینی فرمود به امر ثانی تعبدیت را رسانده است. ولی ما گفتیم ظاهری نداریم که متمم الجعل را افاده کند. به گونه ای که میرزای شیرازی گفته بود نیز واقع نشده است. کیفیتی که واقع شده است، این است که به طور جامع واقع شده است. یعنی خطاب اول به ذوات افعال تعلق گرفته است و خطاب ثانی مولوی است و به جامع تعلق گرفته است. جامع مثل ینوی بها ربهاین ظاهر جامع را بیان میکند یعنی عمل را قربی اتیان کنید. لذا ادعای صاحب جواهرو شاید جماعتی از علمای سابق که گفته اند شرط صحت عبادات، قصد امر است، دلیل ندارد. همین که برای خدا اتیان شود کفایت میکند.