(2-تير-1399, 10:13)عرفان عزیزی نوشته: مرحوم شیخ مفید دراوائل المقالات ص 73فرموده: روایات متواتر و اجماع اهل امامت بر این است که محتضر رسول خدا و امیرالمومنین را می بیند.اما به اعتقاد من معنای رویت محتضر علم به ثمرات ولایت اهل بیت یا شک در آن یا کوتاهی نسبت به آن می باشد نه اینکه اجسام ایشان را ببیند.در ادامه جناب شیخ آیه ی فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره را مطرح نموده و معتقدند مراد از رویت مشاهده ی ثمره ی اعمال است یا در آیه ی من کان یوجوا لقاء ربه فان اجل الله لات فرموده مراد از لقاء خداوند دیدن جزای خداوند بر اعمال است.عده ای از حشویه معتقدند که محتضر جسم امیرالمومنین را می بیند و ایشان در مکان محتضر حاضر می شوند.مرحوم حسن بن سلیمان حلی عاملی از علمای قرن هشتم کتابی به نام«المحتضر فی تحقیق معاینة المحتضر للنبی و آله (علیهم السلام)» نگاشته در رد نظریه ی شیخ مفید.
خوب بود از دلایل ایشان هم ذکری می شد
بطور نمونه یکی از خطبای معروف فعلی را که سید می باشد را شنیده ام که نقل می کند که بله طبق آن داستان معروف منسوب به امام هادی ، حیوانات درنده سادات را نمی خورند و پدران و اجداد من نیز در روستا به بیابان می رفتند و حیوانات تعرضی نمی کردند (یعنی اگر حیوان درنده به سیدی تعرض کرد او سید نیست) آیا ذکر این مطالب بر منبر صحیح است؟ شاید اینجا نیز مقصود روایت عرفانی بوده است و ظاهر کلام قصد نشده باشد
یا اکنون اگر به هر دلیلی قبور علما و صلحا شکافته شده باشد (مثل نقل جنازه به عتبات، یا حمله دزدان گنج، یا خرابی قبر...) باید حتماً گفته شود که جنازه مثل روز اول سالم رویت شده است تا مردم بدبین نشوند ، در حالیکه شاید مقصود از سالم ماندن جنازه در روایات سالم ماندن عقاید فرد متوفی باشد و مقصود عرفانی بوده باشد
یا موضوع زنا زاده بودن کسی که مخالف امیرالمومنین باشد و گفتن اینکه مردم نوزادان خود را به حضرت علی نشان بدهند تا مشخص شود زنا زاده هست یا خیر
علاوه بر اینکه در مرگهای آنی مثل انفجارهای انتحاری ناگهانی و سایر مرگ های فوری که در کسری از ثانیه فرد کشته می شود بدون اینکه متوجه شود که بمب گذاری شده است یا مرگ هنگام بیهوشی کامل در اطاق عمل جراحی و ... رویت امامان چگونه خواهد بود؟
اضافه بر اینکه بنده شنیده ام در عتبات و عراق این مسائل حل شده بوده است و مردم عراق در گذشته عادتا همیشه می گفتند به دلیل فقر بسیار شدید طلاب معمولاً آنها گرسته بودند و لذا بدن خیلی ضعیفی داشتند و وقتی با گرمای شدید عراق و نبود وسایل سرمایشی توأم می شد و نبود دسترسی به پزشک و ... معمولاً به دلیل گرستگی شدید و گرمای شدید هوا و نبود دارو و درمان پزشکی دچار توهمات بینایی می شدند لذا در نجف کسی این ادعاهای مدعیان اخلاق و عرفان را که عموماً بسیار فقیر و گرسنه بودند جدی نمی گرفت و همه تصور می کردند از فرط گرسنگی و گرمای هوا چشمانش دچار خطای دید شده و دارد هذیان می گوید
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
