13-آذر-1399, 21:26
(13-آذر-1399, 06:54)مسعود عطار منش نوشته: اینکه اطلاق شامل این حالت میشود درست است ولی الغای خصوصیت از این حالت به حالتی که از ابتدا شکسته یا در دسترس نیست یا داعی بر ارتکابش نیست(مانند قطار) صحیح نیست چون خود شما هم معترفید به اینکه این دو حالت (خروج از ابتدا و اخراج بعد التنجیز) عرفا یکسان نیستند و الغای خصوصیت متوقف بر این یکسان بودن است.
نه اتفاقا بنده عرض کردم که عرف ایندو رو یکسان میبیند و نکته روایات را تحفظ بر اغراض لزومی میبیند، دقت شود که نگویید شاید ملاک در یهریقهما تعارض اصول در اظراف است زیرا پاسخ این است که اطلاق روایت شامل اخراج احد اطراف از ابتلاء میشود که دیگر در این صورت برائت مجری ندارد، پس عرف نکته را تعارض اصول نمیبیند بلکه تحفظ بر غرض لزومی میبیند که این غرض در شبهه قطار نیز موجود است. نگویید که شاید تعارض اصول عن العلم الاجمالی ملاک است نه تعارض استمراری، زیرا پاسخ این است که این یک احتمال عقلی و مدرسه ای است نه عرفی.
