17-دي-1400, 21:44
(آخرین تغییر در ارسال: 17-دي-1400, 21:44 توسط مسعود عطار منش.)
استاد شبیری در جلسه 59 درس اصول مورخ13دی1400 فرمودند:
گاهی قانونگذار مصلحت را در این می بیند که قانون را جعل کند و آن را مهمل بگذارد یعنی در همان عالم ثبوت حدود و ثغور قانون را مهمل و تعیین نکند.
در جعل های عرفی اهمال می تواند به دلیل تردید و جهل قانوگذار باشد ولی در مورد شارع مقدس که جهل معنا ندارد می توان اهمال را تابع مصلحت دانست.
این فرمایش استاد بود ولی به نظر می رسد اهمال در قانون صرفا در خود جعل قابل تصویر است ولی در حقیقت و روح تکلیف که موضوع حکم عقل به لزوم امتثال است اهمال راه ندارد چون یا مولا مطالبه دارد یا ندارد و حالت اهمال در روح حکم تصویر نمی شود.
گاهی قانونگذار مصلحت را در این می بیند که قانون را جعل کند و آن را مهمل بگذارد یعنی در همان عالم ثبوت حدود و ثغور قانون را مهمل و تعیین نکند.
در جعل های عرفی اهمال می تواند به دلیل تردید و جهل قانوگذار باشد ولی در مورد شارع مقدس که جهل معنا ندارد می توان اهمال را تابع مصلحت دانست.
این فرمایش استاد بود ولی به نظر می رسد اهمال در قانون صرفا در خود جعل قابل تصویر است ولی در حقیقت و روح تکلیف که موضوع حکم عقل به لزوم امتثال است اهمال راه ندارد چون یا مولا مطالبه دارد یا ندارد و حالت اهمال در روح حکم تصویر نمی شود.
