امکانیت عرفی تمسک به اطلاق ادله ی رویت

[عرفان عزیزی]

در نظر عرف عام زمانی می توان به اطلاق کلام تمسک کرد که تقیید امکان داشته باشد گاهی مراد از این امکان امکان عقلی است مثل بحث اخذ قصد قربت در متعلق امر که عده ای آن را محال می دانند و گاهی مراد امکان عرفی است. در بحث تمسک به اطلاق در مساله ی مستحدثه گفته شده است که اصلا امکان تقیید به صورت عرفی  وجود نداشته است تا بتوان به اطلاق تمسک کرد.در بحث رویت هلال با تلسکوپ هم چون اصلا تلسکوپ در زمان صدور وجود نداشته است اطلاق کلام شامل آن  نمی شود.استاد در جواب فرمودند:امکان عرفی تقیید وجود دارد مثلا گفته می شد صوموا لرویه الهلال بالعین لا  بآلات لا تعلمون.همان طور که قرآن کریم به مخاطبین زمان صدور فرموده:«اشیائی را که نمی دانید خدا خلق کرده است.»[1] انتهی کلام استاد.
برخی اضافه کردند که اتفاقا اگر شارع مقدس که عالم به غیب است و می داند که عده ای در آینده از تلسکوپ استفاده می کنند مخالف تلسکوپ باشد باید موقف خود را اعلام کند

---

[1]  وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَميرَ لِتَرْكَبُوها وَ زينَةً وَ يَخْلُقُ‏ ما لا تَعْلَمُونَ.نحل/۱۶

[1001]

با سلام
جواب درست و قابل قبول عقلا نیست و قیاسش به یخلق مالاتعلمون مع الفارق است چون اولی در بیان خطاب عرفی است که در فهم عموم و مقتضی تبیین است و دومی در مقام بیان قدرت و خلقت لایتناهی حق تعالی است که بلاغت اقتضای ابهام دارد تا تعظیم را برساند

[عرفان عزیزی]

در مخاطبه ی عرفی این کلام استهجانی ندارد که گفته شود صوموا لرویه الهلال بالعین لا بآلات لا تعلمون.فرقی هم که ذکر کردید فارق نیست چرا که آلات مبهمه خلاف تبیین نیست تا وقتی که تلسکوپ نیامده است که مردم تکلیف خود را می دانند بعد که تلسکوپ آمد هم متوجه می شوند آلاتی که برای اهل صدور مبهم بوده چه چیزی است.

[1001]

صرف ادعا جواب مطلب نمی شود

شما فرض کنید الان قانون گذار مطلبی را جعل می کند و انها را به الات و ابزاری که اصلا روح عموم جامعه و حتی خصوص خبر ندارد حتی نسبت به کشف ان هم در اینده هیچ کس توهم ندارد ان حکم مقید به مجهول مطلق کند
به نظر شما این خطاب عرفی است؟ یا ما چون یک اقایی در درسش ادعا کرده عرفی است باید بگوییم عرفی است چون ان اقا ادعا کرده?

مسئله رویت که انقدر اهمیت ندارد چرا شارع این قیدها را در تغییر جنسیت و کاشت اسپرم و هزاران مسائل مستحدثه که با جان و عرض مردم درگیر است بیان نکرده با اینکه اختلاط میاه و منافی حیا و اختلاف در نسب و ... در انها بیشتر است که خود شارع احتاط می کند به کار نگرفته است؟
قبل از اینکه جواب دهید جوابش این است که چون فلان مدرس نگفته است لذا انجا مستهجن نیست اینجا مستحسن است?

[عرفان عزیزی]

نیازی به این فضاسازی ها نیست برادر بحث علمی کنیم بهتر است.اگر مولا بگوید صوموا لرویه الهلال باعینکم لا بالات لا تعلمون متشرعه می فهمند که اگر وسیله ی غیر مانوس برای کشف هلال باشد رویت با آن فایده ندارد اما اگر با چشم عادی نگاه کنند ماه جدید شرعا ثابت می شود یعنی حکم ایجابی او که چشم عادی کافی است مجهول نیست و آلات مجهوله موضوع است و حکم آن عدم اثبات ماه جدید است و این محذوری ندارد.

اگر مقصود شما این است که در مسائل مستحدثه نمی توان به اطلاقات تمسک کرد به جهت عدم احراز مقام بیان بحث دیگری است که در این بحث هم استاد معتقد بودند احکام به طبائع تعلق می گیرد نه به مصادیق خارجیه استاد قائینی هم شبیه همین بیان را دارند که ما از شارع مفاهیم را می گیریم و در هر زمانی خودمان بر مصادیق تطبیق می کنیم لذا برخی در تلقیح مصنوعی مشکل را فقط در لمس و نظر حرام می دانند که آن هم اگر حرج یا اضطرار باشد حرمت فعلی نمی شود

[105767]

میشه لطفاً بیشتر توضیح بدبد که چطور با تعلق احکام به طبایع مشکل تمسک حل میشه؟ تشکر

[1001]

بله امر به طبیعت تعلق می گیره
بعد در امتثال بعضی افراد به شک می افتیم بحث میشه که
ایا طبیعت بر افراد صحیح صادق است یا اعم از صحیح و فاسد؟
بعد یک عالم نفس الامر درست می شه هر چی که نمی دونیم را تو اون می ریزیم همه بحث ها حل میشه.
بعدم برا اثبات نفس الامر از کلمه نیست در جمله نون تو سفره نیست شروع می کنیم ... .

ممنون که جواب نهایی را (امر به طبیعت تعلق میگره چون دو تا استاد گفتند) را متذکر شدید.

[عرفان عزیزی]

وقتی گفتیم حکم شارع به طبیعت تعلق می گیرد یعنی مصادیق خارجیه متعلق حکم نیستند بلکه مکلف به هنگام تطبیق کلی بر مصداق خارجی نظر به مصداق می کند لذا حکم منحصر در مصداق های در زمان شارع نمی شود چرا که مثلا کلی رویت ملاک شارع هست مصداق او در زمان شارع با چشم عادی محقق می شده است اما مصداق متعلق حکم نبوده بلکه مفهوم رویت متعلق حکم شارع بوده لذا مصادیق مستحدث هم تحت اطلاق مندرج می شوند

[علاوی]

.... مسئله رویت که انقدر اهمیت ندارد چرا شارع این قیدها را در تغییر جنسیت و  هزاران مسائل مستحدثه که با جان و عرض مردم درگیر است بیان نکرده با اینکه اختلاط میاه و منافی حیا و  ... در انها بیشتر است که خود شارع احتاط می کند به کار نگرفته است؟ ....

استاد سید مجتبی نور مفیدی
جلسه صد و دوم
مسأله 14–  راههایی که موجب عقم می‎شوند-بررسی ادله حرمت- بررسی دلیل دوم
04/02/1398

این تغییر جنسیت که الان محل بحث است و زنان یا مردانی مبادرت به این کار می‌کنند و بعضی از آقایان هم فتوا به جواز آن داده‌اند، این به نحو مطلق نیست. برخی از مردان و زنان به واسطه بعضی نشانه‌های باطنی و ظاهری و تمایلات خاص درونی، مثلاً صفات مردانگی آنها یا زنانگی آنها بر آن جنبه دیگر غلبه دارد، هر چند ممکن است ظاهر شخص یک ظاهر زنانه و مردانه و برخلاف آن نشانه‌های غیر آشکار و برخلاف تمایلات درونی آنها باشد. ولی اینکه مردی که هیچ نشانه‎ای از جنس دیگر نداشته باشد بخواهد به طور کلی صفات خصوصی او از بین برود، این به عنوان یک مصداقی از تغییر خلق الله معرفی شده است 
اینجا کلیک کنید

ه نظر می رسد نظر آقای نورمفیدی این است که تغییر جنسیت در فردی که اندام تناسلی مردانه دارد با از بین بردن کامل اندام تناسلی مردانه، مصداقی از تغییر خلق الله است و باطل است. به نظر می رسد اگر ایشان در رویت هلال، رویت با چشم را که عرف بوده است را نمی پذیرند در بحث تغییر جنسیت هم اینکه عرف می گوید جراحی های تغییر جنسیت فعلی را عرفاً تغییر واقعی نمی داند بلکه تغییر صوری می دانند سخهن عرف را نباید قبول کنند.

[عرفان عزیزی]

سید مجتبی نور مفیدی غیر از شیخ حسین مفیدی است. مطالبی که در تالار منعکس می شود از استاد دوم است که از برجسته ترین شاگردان علمی آقای بهجت هستند