28-تير-1401, 05:07
(آخرین تغییر در ارسال: 28-تير-1401, 05:08 توسط مسعود عطار منش.)
جلسه 26 مورخ 23/8/1400
1. زیاده عمدی: ممکن است راوی بجهت هماهنگ کردن روایت با فتوایی خاص یک قید را به روایت اضافه کند که خلاف وثاقت است پس اگر همه روات ثقه باشند این احتمال منتفی است.
2. زیاده تفسیری عمدی: گاهی ممکن است راوی بمنظور تفسیر روایت مطلبی را در آن درج کند که هر چند بد سلیقکی است اما خیانت نیست.
زیاده تفسیری سهوی: گاهی راوی به صورت ناخودآگاه قیودی در ذهن دارد را به روایت اضافه می کند یا مطلبی که در حلشیه یا بین خطوط بعنوان تفسیر نگاشته شده را جزء سقط شده انگاشته و به متن اضافه می کند.
1. زیاده عمدی: ممکن است راوی بجهت هماهنگ کردن روایت با فتوایی خاص یک قید را به روایت اضافه کند که خلاف وثاقت است پس اگر همه روات ثقه باشند این احتمال منتفی است.
2. زیاده تفسیری عمدی: گاهی ممکن است راوی بمنظور تفسیر روایت مطلبی را در آن درج کند که هر چند بد سلیقکی است اما خیانت نیست.
زیاده تفسیری سهوی: گاهی راوی به صورت ناخودآگاه قیودی در ذهن دارد را به روایت اضافه می کند یا مطلبی که در حلشیه یا بین خطوط بعنوان تفسیر نگاشته شده را جزء سقط شده انگاشته و به متن اضافه می کند.
