9-شهريور-1401, 17:59
(آخرین تغییر در ارسال: 9-شهريور-1401, 18:00 توسط مسعود عطار منش.)
جلسه 109 مورخ 7/3/1401
سرایت حکم از کلی به فرد تنها در مواردی صحیح است که کلی به نحو مطلق الوجود ملاحظه شده باشد و الا اگر کلی به نحو صرف الوجود ملاحظه شده باشد اتحادی با افراد ندارد تا موجب سرایت حکم از کلی به فرد شود.
یک وقت شارع مقدس می گوید اکرم العالم در این صورت به عدد افراد عالم وجوب اکرام داریم و این به معنای این است که کلی عالم به نحو مطلق الوجود ملاحظه شده است که در این صورت هر فردی از محققات طبیعت متعلق حکم خواهد بود.
اما یک وقت مکلف نذر می کند که اگر عالمی در اتاق بود صدقه بدهد در اینجا صرف الوجود عالم موضوع وجوب تصدق است که در این صورت حکم به تک تک افراد عالم سرایت نمی کند لذا افراد اصلا حکمی ندارند.
سرایت حکم از کلی به فرد تنها در مواردی صحیح است که کلی به نحو مطلق الوجود ملاحظه شده باشد و الا اگر کلی به نحو صرف الوجود ملاحظه شده باشد اتحادی با افراد ندارد تا موجب سرایت حکم از کلی به فرد شود.
یک وقت شارع مقدس می گوید اکرم العالم در این صورت به عدد افراد عالم وجوب اکرام داریم و این به معنای این است که کلی عالم به نحو مطلق الوجود ملاحظه شده است که در این صورت هر فردی از محققات طبیعت متعلق حکم خواهد بود.
اما یک وقت مکلف نذر می کند که اگر عالمی در اتاق بود صدقه بدهد در اینجا صرف الوجود عالم موضوع وجوب تصدق است که در این صورت حکم به تک تک افراد عالم سرایت نمی کند لذا افراد اصلا حکمی ندارند.
