12-آذر-1400, 19:52
برخی آقایان در بحث استصحاب بین موضوعات تقییدی و ترکیبی تفصیل قایل شده اند.
محل بحث جایی است که موضوع یک حکم متشکل از دو جزء باشد که یک جزء بالاستصحاب و جزء دیگر بالوجدان(یا بالاستصحاب) ثابت میشود.
در این بحث برخی همچون مرحوم آقای صدر فرموده اند گاهی این دو جزء ترکیبی لحاظ می شوند در اینصورت مشکلی در جریان استصحاب وجود ندارد ولی گاهی این دو جزء به نحو تقییدی لحاظ می شوند در اینصورت اثبات یک جزء بالاصل و ضمیمه نمودنش به وجدان جزء دیگر، نمی تواند تقید این دو به یکدیگر را ثابت کند زیرا از قبیل اصل مثبت است.
یکی از مثالهای این بحث در کلام ایشان، قید زمان است. اگر زمان قید موضوع الحکم باشد به ترکیب بازگشت نموده و بلااشکال است ولی اگر قید المتعلق بلشد به تقیید بازگشت نموده و دچار اشکالات اصل مثبت است.
استاد شبیری در اشکال به این تفصیل اولا اصل این تفصیل را نامفهوم دانسته و ثانیا موارد تطبیق استصحاب در روایات را ناقض آن دانستند.
درس اصول جلسه39 مورخ9آذر1400
محل بحث جایی است که موضوع یک حکم متشکل از دو جزء باشد که یک جزء بالاستصحاب و جزء دیگر بالوجدان(یا بالاستصحاب) ثابت میشود.
در این بحث برخی همچون مرحوم آقای صدر فرموده اند گاهی این دو جزء ترکیبی لحاظ می شوند در اینصورت مشکلی در جریان استصحاب وجود ندارد ولی گاهی این دو جزء به نحو تقییدی لحاظ می شوند در اینصورت اثبات یک جزء بالاصل و ضمیمه نمودنش به وجدان جزء دیگر، نمی تواند تقید این دو به یکدیگر را ثابت کند زیرا از قبیل اصل مثبت است.
یکی از مثالهای این بحث در کلام ایشان، قید زمان است. اگر زمان قید موضوع الحکم باشد به ترکیب بازگشت نموده و بلااشکال است ولی اگر قید المتعلق بلشد به تقیید بازگشت نموده و دچار اشکالات اصل مثبت است.
استاد شبیری در اشکال به این تفصیل اولا اصل این تفصیل را نامفهوم دانسته و ثانیا موارد تطبیق استصحاب در روایات را ناقض آن دانستند.
درس اصول جلسه39 مورخ9آذر1400
