10-شهريور-1402, 14:18
(آخرین تغییر در ارسال: 10-شهريور-1402, 14:21 توسط مسعود عطار منش.)
درس خارج اصول جلسه98 مورخ1402.2.11
محقق خراسانی میفرماید در حکومت یک دلیل بر دلیل دیگر دو نکته اخذ شده است که در مورد اماره و استصحاب فراهم نیست.
نکته اول آن است که نظارت حاکم به محکوم به دلالت لفظیه باشد نه دلالت عقلیه و الا در تمام موارد تعارض یک دلیل با دلیل دیگر یک نوع نظارت عقلیه وجود دارد که باعث میشود یک دلیل به دلیل دیگر محدود شود.
نکته دوم آن است که محکوم و منظور الیه، دلیل حکم باشد نه خود حکم یعنی آنچه که در مقام اثبات دلیل بر حکم است محکوم و منظور الیه باشد نه حکم ثبوتی قضیه. البته مقصود از حکم ثبوتی مراد جدی نیست چون مراد جدی نیز همچون مراد استعمالی و تفهیمی به نوعی مربوط به دلیل هستند.
محقق خراسانی در نهایت به نکته سومی اشاره می کنند مبنی بر اینکه با غمض عین از دو شرط ذکر شده و با فرض کفایت نظارت عقلیه، حکومت امارات بر استصحاب تنها در متخالفین تصحیح میشود چون در متوافقین حتی دلالت عقلیه ای هم وجود ندارد تا مصحح حکومت باشد زیرا نظارت عقلیه فرع تضاد و تخالف مفاد دلیلین است.
محقق خراسانی میفرماید در حکومت یک دلیل بر دلیل دیگر دو نکته اخذ شده است که در مورد اماره و استصحاب فراهم نیست.
نکته اول آن است که نظارت حاکم به محکوم به دلالت لفظیه باشد نه دلالت عقلیه و الا در تمام موارد تعارض یک دلیل با دلیل دیگر یک نوع نظارت عقلیه وجود دارد که باعث میشود یک دلیل به دلیل دیگر محدود شود.
نکته دوم آن است که محکوم و منظور الیه، دلیل حکم باشد نه خود حکم یعنی آنچه که در مقام اثبات دلیل بر حکم است محکوم و منظور الیه باشد نه حکم ثبوتی قضیه. البته مقصود از حکم ثبوتی مراد جدی نیست چون مراد جدی نیز همچون مراد استعمالی و تفهیمی به نوعی مربوط به دلیل هستند.
محقق خراسانی در نهایت به نکته سومی اشاره می کنند مبنی بر اینکه با غمض عین از دو شرط ذکر شده و با فرض کفایت نظارت عقلیه، حکومت امارات بر استصحاب تنها در متخالفین تصحیح میشود چون در متوافقین حتی دلالت عقلیه ای هم وجود ندارد تا مصحح حکومت باشد زیرا نظارت عقلیه فرع تضاد و تخالف مفاد دلیلین است.
