27-آبان-1401, 02:17
با توجه به احتمال نقل به معنا در روایات، احتمال اینکه دلیل خاص در اصل بصورت موجبه معدوله المحمول صادر شده باشد ولی راوی آنرا بصورت سالبه محصله المحمول نقل کرده باشد وجود دارد.
مثل دلیل: کل امراه تحیض الی خمس سنین الا ان تکون امراه من قریش.
قائلین به استصحاب عدم ازلی هم قبول دارند که اگر حضرت فرموده بودند: "کل امراه غیر قرشیه تحیض الی ..." ، استصحاب "عدم کونها قرشیه" ثابت نمیکند که "انها غیر قرشیه".
خب از کجا معلوم است که امام ع اینطور نفرموده است.
مرحوم هاشمی در پاسخ به این اشکال فرموده اند
به وثاقت راوی اعتماد می‌‌کنیم که جوری در نقل به معنا کلام را تغییر نمی‌دهد که اختلاف مضمون پیدا شود و به دقت عرفی با هم فرق بکند. اینکه لیست بقرشیة موضوع باشد یا غیر قرشیة که فرقش دقت عقلی نمی‌خواهد، انسان عرفی هم متوجه می‌‌شود. خود ائمه ارجاع می‌‌دادند به این نکات عرفیه. مثلا در صحیحه زراره از امام سؤال می‌‌کند "بم عرفت ان المسح ببعض الرأس" امام فرمود "لمکان الباء".
مثل دلیل: کل امراه تحیض الی خمس سنین الا ان تکون امراه من قریش.
قائلین به استصحاب عدم ازلی هم قبول دارند که اگر حضرت فرموده بودند: "کل امراه غیر قرشیه تحیض الی ..." ، استصحاب "عدم کونها قرشیه" ثابت نمیکند که "انها غیر قرشیه".
خب از کجا معلوم است که امام ع اینطور نفرموده است.
مرحوم هاشمی در پاسخ به این اشکال فرموده اند
به وثاقت راوی اعتماد می‌‌کنیم که جوری در نقل به معنا کلام را تغییر نمی‌دهد که اختلاف مضمون پیدا شود و به دقت عرفی با هم فرق بکند. اینکه لیست بقرشیة موضوع باشد یا غیر قرشیة که فرقش دقت عقلی نمی‌خواهد، انسان عرفی هم متوجه می‌‌شود. خود ائمه ارجاع می‌‌دادند به این نکات عرفیه. مثلا در صحیحه زراره از امام سؤال می‌‌کند "بم عرفت ان المسح ببعض الرأس" امام فرمود "لمکان الباء".
