10-ارديبهشت-1402, 19:41
در بحث شرطیت طهارت برای اذان و اقامه یک بحثی مطرح است که نسبت به اذان دو طایفه روایات داریم که یک طایفه امر به وضو گرفتن میکنند و یک طایفه نهی از اقامه خواندن بدون وضو میکنند. در این رابطه سه مطلب مهم در باب مطلق و مقید از سه محقق مطرح شده است:
مطلب اول از مرحوم خویی: ایشان میفر ماید هر چند در باب مستحبات مطلق حمل بر مقید نمیشود ولی این درجایی است که مطلق و مقید هر دو امر باشند. اما طایفه دوم نهی دارند و این ارشاد به شرطیت است و باید مطلق هم حمل بر مقید شود. پس میتوان از این کلام استفاده کرد که هر چند که در مستحبات مطلق حمل بر مقید نمیشود ولی در جایی که مقید نهی داشته باشد و مطلق امر داشته باشد باید حمل کرد.
مطلب دوم :مرحوم همدانی در مقابل فرموده فتوای مشهور صحیح است و حمل مطلق بر مقید مجال ندارد. درست است که مقید، به صورت نهی است ولی این نهی‌ها در ظاهر و صورت نهی است. اینکه فرموده اقامه بدون وضو نگو، نمی‌خواهد نهی از اقامه بدون وضو کند بلکه امر به اقامه با وضو است یعنی طائفه ثانیه را به طائفه اولی بازگردانده و سیاقت تفاوت دارد و گرنه لب و باطن یکی است
مطلب سوم:مرحوم حکیم فرموده اینکه گفتند مطلق بر مقید حمل نمیشود، در جایی است که مطلق، مجرد امر باشد و مقید نیز مجرد امر به حصه باشد. مثلا فرموده امام حسین علیه‌السلام را زیارت کن و در جای دیگر فرموده در شب جمعه امام حسین را زیارت کن که حمل مطلق بر مقید نمیشود. اما اگر مورد از مواردی است که مجرد امر به مطلق و امر به مقید نیست بلکه مقام، مقام تحدید است و می‌خواهد حدود این ماهیت را برای ما بیان کند و این ماهیتی را که شارع بیان کرده می‌خواهد بیان کند.
درس فقه جلسه 115 تاریخ 10 اردیبهشت ماه 1402
مطلب اول از مرحوم خویی: ایشان میفر ماید هر چند در باب مستحبات مطلق حمل بر مقید نمیشود ولی این درجایی است که مطلق و مقید هر دو امر باشند. اما طایفه دوم نهی دارند و این ارشاد به شرطیت است و باید مطلق هم حمل بر مقید شود. پس میتوان از این کلام استفاده کرد که هر چند که در مستحبات مطلق حمل بر مقید نمیشود ولی در جایی که مقید نهی داشته باشد و مطلق امر داشته باشد باید حمل کرد.
مطلب دوم :مرحوم همدانی در مقابل فرموده فتوای مشهور صحیح است و حمل مطلق بر مقید مجال ندارد. درست است که مقید، به صورت نهی است ولی این نهی‌ها در ظاهر و صورت نهی است. اینکه فرموده اقامه بدون وضو نگو، نمی‌خواهد نهی از اقامه بدون وضو کند بلکه امر به اقامه با وضو است یعنی طائفه ثانیه را به طائفه اولی بازگردانده و سیاقت تفاوت دارد و گرنه لب و باطن یکی است
مطلب سوم:مرحوم حکیم فرموده اینکه گفتند مطلق بر مقید حمل نمیشود، در جایی است که مطلق، مجرد امر باشد و مقید نیز مجرد امر به حصه باشد. مثلا فرموده امام حسین علیه‌السلام را زیارت کن و در جای دیگر فرموده در شب جمعه امام حسین را زیارت کن که حمل مطلق بر مقید نمیشود. اما اگر مورد از مواردی است که مجرد امر به مطلق و امر به مقید نیست بلکه مقام، مقام تحدید است و می‌خواهد حدود این ماهیت را برای ما بیان کند و این ماهیتی را که شارع بیان کرده می‌خواهد بیان کند.
درس فقه جلسه 115 تاریخ 10 اردیبهشت ماه 1402
