معنای یقین در دلیل استصحاب

[مسعود عطار منش]

یقین در دلیل استصحاب به معنای صفت نفسانی خاص نیست بلکه به معنای مطلق کاشف است چون دلیل استصحاب در فضایی صادر شده است که وجود امارات معتبر در بین عقلا و شرع یک امر مسلم بوده است پس مسلما احکام شرعی دائرمدار یقین به معنای خاص نیستند و این امر مسلم به منزله قرینه متصلی است که باعث میشود از ظاهر اولیه یقین رفع نموده و آن را به معنای مطلق طریق معتبر بدانیم و همین بیان منشا ورود دلیل اماره بر دلیل استصحاب است چون با قیام اماره مطلق طریق معتبر محقق میشود.
اما این بیان برای تقدیم اصل سببی بر اصل مسببی کارا نیست چون با قیام اصل سببی طریق معتبر محقق نشده بلکه صرفا حجت محقق شده است.
درس اصول جلسه111 مورخ1402/3/1