15-فروردين-1394, 18:55
یکی از مسائلی که میتونه تو این بحث کمک کنه مساله قرائت مأموم در نماز جماعت است.
در این مساله چند صورت مطرح هست یکی اینکه نماز اخفاتی باشد و دیگری اینکه نماز جهری باشد (که یا ماموم صدای امام را می شنود یا نمی شنود).
در میان علماء در حرمت یا کراهت قرائت ماموم اختلاف نظر وجود دارد اما مشهور نزدیک به اجماع قائل به استحباب ذکر در تمام این صور هستند.
روشن است که ماموم وقتی مشغول به ذکر است (در حالی که امام مشغول به قرائت قرآن است) سکوت نکرده است.
البته برخی مثل مرحوم آقای خویی خواسته اند این مساله را توجیه کنند (چون ایشان ظاهر آیه شریفه را وجوب سکوت می دانند) که قضاوت در مورد نظر ایشان با خود دوستان.
می توانید به موسوعة الامام الخوئی جلد 17 صفحه 203 به بعد (و هم چنین مباحث قبل از آن) مراجعه کنید.
در این مساله چند صورت مطرح هست یکی اینکه نماز اخفاتی باشد و دیگری اینکه نماز جهری باشد (که یا ماموم صدای امام را می شنود یا نمی شنود).
در میان علماء در حرمت یا کراهت قرائت ماموم اختلاف نظر وجود دارد اما مشهور نزدیک به اجماع قائل به استحباب ذکر در تمام این صور هستند.
روشن است که ماموم وقتی مشغول به ذکر است (در حالی که امام مشغول به قرائت قرآن است) سکوت نکرده است.
البته برخی مثل مرحوم آقای خویی خواسته اند این مساله را توجیه کنند (چون ایشان ظاهر آیه شریفه را وجوب سکوت می دانند) که قضاوت در مورد نظر ایشان با خود دوستان.
می توانید به موسوعة الامام الخوئی جلد 17 صفحه 203 به بعد (و هم چنین مباحث قبل از آن) مراجعه کنید.