25-ارديبهشت-1396, 19:24
مشی فقها تا قبل از شیخ انصاری این بوده که لاضرر را حاکم بر ادله احکام نمی دیده بلکه تعارض من وجه می دانسته اند.
از جمله صاحب جواهر در بحث اشتراط وجوب امر به معروف و نهی از منکر به عدم ضرر میگوید:
و المناقشة بأن التعارض بينها و بين ما دل على الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر من وجه...
استاد شب زنده دار در جلسه 14 اردیبهشت 96 فرمودند:
تا زمان صاحبجواهر مشی فقهی در موارد حکومت، «تعارض» بوده تا بتوانند به نحوی تعارض را حل کنند. اینها از فضل شیخ انصاری قدس سره است که خیلی از این نکات مدقَّقنشده تا آن عصر را بازکرد. و اگر خدای نکرده بعضی امروز بیمهری میکنند نسبت به شیخ اعظم، اشتباه میکنند.
از جمله صاحب جواهر در بحث اشتراط وجوب امر به معروف و نهی از منکر به عدم ضرر میگوید:
و المناقشة بأن التعارض بينها و بين ما دل على الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر من وجه...
استاد شب زنده دار در جلسه 14 اردیبهشت 96 فرمودند:
تا زمان صاحبجواهر مشی فقهی در موارد حکومت، «تعارض» بوده تا بتوانند به نحوی تعارض را حل کنند. اینها از فضل شیخ انصاری قدس سره است که خیلی از این نکات مدقَّقنشده تا آن عصر را بازکرد. و اگر خدای نکرده بعضی امروز بیمهری میکنند نسبت به شیخ اعظم، اشتباه میکنند.