استاد شهیدی در درس خارج فقه در ضمن روایت اعفوا اللحیه فرمودند
مرحوم آقای تبریزی و همچنین مرحوم آقای خویی قائل بودند در صورتی که مأموربه مردد بین دو چیز باشد که یکی از آنها قطعاً واجب نیست ظهور امر در وجوب نیز از بین می رود
در این روایت نیز چون احتمال دارد عفو به معنای رها کردن تا یک قبضه باشد نه به معنای ریش گذاشتن که این مسئله قطعاً واجب نیست پس از ظهور امر در وجود از بین می رود
ولی به ذهن حقیر می رسد که ظهور امر در وجوب قرینه بر این است که مراد از مأمور به آن چیزی است که در میان متشرعه احتمال وجوب آن برود
بنابراین ظهور امر قرینه متصله در تعیین مراد از مأمور به است
مرحوم آقای تبریزی و همچنین مرحوم آقای خویی قائل بودند در صورتی که مأموربه مردد بین دو چیز باشد که یکی از آنها قطعاً واجب نیست ظهور امر در وجوب نیز از بین می رود
در این روایت نیز چون احتمال دارد عفو به معنای رها کردن تا یک قبضه باشد نه به معنای ریش گذاشتن که این مسئله قطعاً واجب نیست پس از ظهور امر در وجود از بین می رود
ولی به ذهن حقیر می رسد که ظهور امر در وجوب قرینه بر این است که مراد از مأمور به آن چیزی است که در میان متشرعه احتمال وجوب آن برود
بنابراین ظهور امر قرینه متصله در تعیین مراد از مأمور به است
