30-دي-1397, 15:31
مطالب مذکور را حضرت استاد گنجی در درس بیان فرمودند لکن استاد برخی از اساتید از جمله استاد راهنمای همین درس در مورد شک در شرطیت یا مانعیت می فرمایند:
« در کلمات محقق نایینی آمده است و استاد شهیدی نیز قبول کرده اند که مرجع در اینجا برائت از شرطیت است زیرا شرطیت مئونه زایده دارد و مانعیت مئونه زائده ندارد لذا براءت از شرطیت مطرح می شود. البته استاد ظاهرا این بیان را قبول ندارند که اینگونه فرموده اند:
« در کلمات محقق نایینی آمده است و استاد شهیدی نیز قبول کرده اند که مرجع در اینجا برائت از شرطیت است زیرا شرطیت مئونه زایده دارد و مانعیت مئونه زائده ندارد لذا براءت از شرطیت مطرح می شود. البته استاد ظاهرا این بیان را قبول ندارند که اینگونه فرموده اند:
«این مسئله فقط و فقط متوقف بر استظهار است. اگر نتوانستیم استظهار کنیم، حرف صاحب جواهر ثابت می شود. زیرا شک داریم که مورد شبهه موضوعیه اصل برائت است یا خیر، لذا داستان اشتغال یقینی یستلزم برائت یقینی به میان می آید».
ولی به نظر این بیان استاد تمام نیست زیرا خود شرطیت مجرای برائت است به دلیل مئونه زائدی که در آن وجود دارد.
