10-اسفند-1391, 23:38
در مورد سه سوال اول، ملاک قصد ناذر است نذرش یا منصرف از این صورت است یا اطلاق دارد و یا اهمال
در صورت اول و دوم مساله روشن است و ظاهرا در صورت سوم قاعده برائت رافع تکلی زائد باشد بنابراین در نتیجه حکم اطلاق را دارد
البته در اینجا بحث دیگری است که اگر ناذر شک که نذر سابقش کرد که به صورت مقید بوده یا اطلاق داشده اینجا بخثی- که مرحوم اخوند مطرح کرده- مطرح می شود ایا برائت از شرطیت در ظک در اطلاق و تقیید جاری می شود یا خیر ؟
اما سوال دوم خود دو مرحله دارد حکم مساله باتوجه به قصد ناذر و دوم حکم مساله باتوجه به ماهیت نذر
در مرحله اول ممکن است ناذر، نذر کرده باشد مثلا صلواتی را که هنگام انجام آن قصد وفا هم بکند که در این صورت بحث موضوعی است و حکم ان مشخص اصت
اما مرحله دوم مبتنی بر این است که مشخص شود نذر مانند دین است یا صرفا واجبی است از واجبات اگر دین باشد بحث مطرح میشود که در دیون قصد اذای دین معتبر است یا خیر و در اگر واجبی است از واجبات بحث مطرح می شود خود عمل به نذر واجب توصلی است یا تعبدی که در تعبدی عده ای گفته اند قصد امتثال معتبر است .
در صورت اول و دوم مساله روشن است و ظاهرا در صورت سوم قاعده برائت رافع تکلی زائد باشد بنابراین در نتیجه حکم اطلاق را دارد
البته در اینجا بحث دیگری است که اگر ناذر شک که نذر سابقش کرد که به صورت مقید بوده یا اطلاق داشده اینجا بخثی- که مرحوم اخوند مطرح کرده- مطرح می شود ایا برائت از شرطیت در ظک در اطلاق و تقیید جاری می شود یا خیر ؟
اما سوال دوم خود دو مرحله دارد حکم مساله باتوجه به قصد ناذر و دوم حکم مساله باتوجه به ماهیت نذر
در مرحله اول ممکن است ناذر، نذر کرده باشد مثلا صلواتی را که هنگام انجام آن قصد وفا هم بکند که در این صورت بحث موضوعی است و حکم ان مشخص اصت
اما مرحله دوم مبتنی بر این است که مشخص شود نذر مانند دین است یا صرفا واجبی است از واجبات اگر دین باشد بحث مطرح میشود که در دیون قصد اذای دین معتبر است یا خیر و در اگر واجبی است از واجبات بحث مطرح می شود خود عمل به نذر واجب توصلی است یا تعبدی که در تعبدی عده ای گفته اند قصد امتثال معتبر است .
