16-اسفند-1398, 17:48
کلام استاد مطلبی اضافه تر بر کلام مرحوم اصفهانی دارد. زیرا فرض کلام مرحوم اصفهانی این است که دو شوق وجود دارد یکی به ذی المقدمه و دیگری به مقدمه. اما فرض کلام استاد این است که هر چند که شوق به ذی المقدمه نباشد باز هم مواردی یافت میشود که شوق به مقدمه وجود دارد. حالا شاید در بعضی از مثالها مناقشاتی وجود داشته باشد اما نظر استاد این است که در بعضی موارد بالاخره شوق به ذی المقدمه نیست ولی شوق به مقدمه وجود دارد. بر خلاف مرحوم اصفهانی که تبعیت در شوق را میپذیرفتند. بنده باید بیشتر فکر کنم تا مثال استاد را به خاطر بیاورم و به عرض شما برسانم
