مناط حجیت مثبتات امارات

[1972392352]

ظاهرا اصاله الحقیقه ای که محل بحث است و آقایان قبولش دارند ولی در کیفیت اراده آن را جاری نمیکنند با این اصلی که شما می فرمایید متفاوت است.
به عبارتی این اصاله الحقیقه ای که میفرمایید بما هو از مثبتات آن اصاله الحقیقه مصطلح نیست.

بله ولی سؤال این است که چرا عقلاء در این غلبه و ظن که ملازم غلبه و ظن به استعمالات حقیقی است، یک اصالة الحقیقه در ناحیه کشف موضوع له جاری نمیکنند؟ یعنی بنده از جانب  استاد معظم مثالش را به این فرض میزنم؛ آیا نکته ای جز انفتاح باب العلم است؟ بعید نیست که مراد استاد هم همین باشد که چرا عقلاء به ظن به مستعمل فیه حقیقی عند الشک فی المجازی، وقع مینهند و اصل لفظی جعل میکنند لکن به ملازم و مثبت همین ظن که ظن به موضوع له است وقعی نمینهند با اینکه این نیز از مثبتات آن ظن است و اماریت دارد؟ نکته اش انفتاح است. شما شخص استعمال رو نگاه نکند بلکه از دایره الفاظ بیا بیرون و از بیرون نگاه کن. اینجوری دیگه اشکال حضرت عالی نیز وارد نخواهد بود.