(22-آبان-1391, 09:14)7923055 نوشته: یکی از اساتید ما چند سال پیش همین ایراد را مطرح کردند و فرمودند که حتی برخی از بزرگان و فضلای حوزوی هم در مقام عمل نماز نافله خود را غلط می خوانند.پاسخ:
فقط یک نکته به ذهن من می رسد که ممکن است به کمک آن این نمازها را تصحیح نمود: ادله ای که سکون بدن در حین ذکر را شرط صحت نماز دانسته اند، منصرف به نمازهای واجب آن هم نمازهای یومیه هستند لذا چنین شرطی برای نمازهای مستحبی مطرح نیست.
خوب است ادلة اشتراط بیان شود.
درست است که شرایطی مثل استقبال و استقرار در نوافل شرط نیست؛ ولی این در صورتی است که نماز نافله با شرایط غیر عادی همراه باشد؛ چون ادله ای که اشتراط را در نوافل نفی می کنند ظهور در حالتهایی دارند که نمازگزار در حال حرکت یا رکوب است، نه در حالتی که می تواند استقبال و استقرار و... را رعایت کند.
اگر اشکال کنید که وقتی اصل نماز مستحبی، واجب نیست چگونه شروطش واجبند، می گوییم وجوب شرعی ندارند؛ بلکه وجوب شرطی دارند یعنی برای صحت و کمال این شرایط باید رعایت شوند.
