14-آبان-1402, 23:49
اگر مدرک بنحوی باشد که بشود مبنای اجماع نه این که بشود مقرر اجماع احراز اتصال نمی شود. البته به این معنا که بدانیم مستند قدما این مدرک بوده است یا حتی احتمال دهیم که مدرک این بوده. چون اجماع بعد از صدور مدرک بوده است و اتصال احراز نمیشودچون احتمال میرود اجماع بر اساس آن دلیل معتبر بوده باشد نه این که کاشف از تقریر یا ارتکاز بوده باشد. قدر متیقن از این نوع مدرک مدرکی است که تمام شرایط حجیت را داشته باشد چه اجماعی باشد چه نباشد.
اما اگر مدرک بنحوی نباشد که مدرک مجمعین باشد وضعیف باشد باز اگر احتمال دهیم اجماع به استناد آن روایت ضعیف بوده است باز حجت نیست. بلکه حتی اگر بدانیم مستند روایتی بوده است که وصل الیهم ولم یصل الینا باز اجماع محتمل المدرک شده ساقط میشود.
به طور کلی
آقای صدر و آقای والد بنابر اختلافی که از حیث تقریر یاارتکاز دارند احراز اتصال را لازم میدانند تا تقریر و یا ارتکاز را کشف کنند
لذا شاید بتوان این قاعده کلی را گفت که هر جا مستند فقها را بدانیم که مدرکی خاص است ولو ضعیف اجماع مدرکی است و احراز اتصال نمی شود. هرگاه بدانیم اجماع پیرو مدرک نبوده بلکه اجماع با صرف نظر از مدرک نیز وجود داشته ولو مدرک معتبری در این زمینه باشد باز اجماع معتبر و کاشف از تقریر و ارتکازی میشود در عرض دلیل معتبر.
هر گاه احتمال استناد مجمعین به مدرک بدهیم خواه ضعیف باشد مدرک خواه معتبر محتمل المدرک شده و احراز اتصال نمی شود.
نکته اصلی احراز استناد مجمعین به دلیل است که مانع احراز اتصال است چه دلیل و مدرک معتبر چه غیر معتبر چه وصل الیهم ولم یصل الینا.
اما اگر مدرک بنحوی نباشد که مدرک مجمعین باشد وضعیف باشد باز اگر احتمال دهیم اجماع به استناد آن روایت ضعیف بوده است باز حجت نیست. بلکه حتی اگر بدانیم مستند روایتی بوده است که وصل الیهم ولم یصل الینا باز اجماع محتمل المدرک شده ساقط میشود.
به طور کلی
آقای صدر و آقای والد بنابر اختلافی که از حیث تقریر یاارتکاز دارند احراز اتصال را لازم میدانند تا تقریر و یا ارتکاز را کشف کنند
لذا شاید بتوان این قاعده کلی را گفت که هر جا مستند فقها را بدانیم که مدرکی خاص است ولو ضعیف اجماع مدرکی است و احراز اتصال نمی شود. هرگاه بدانیم اجماع پیرو مدرک نبوده بلکه اجماع با صرف نظر از مدرک نیز وجود داشته ولو مدرک معتبری در این زمینه باشد باز اجماع معتبر و کاشف از تقریر و ارتکازی میشود در عرض دلیل معتبر.
هر گاه احتمال استناد مجمعین به مدرک بدهیم خواه ضعیف باشد مدرک خواه معتبر محتمل المدرک شده و احراز اتصال نمی شود.
نکته اصلی احراز استناد مجمعین به دلیل است که مانع احراز اتصال است چه دلیل و مدرک معتبر چه غیر معتبر چه وصل الیهم ولم یصل الینا.