نقل قول: حاج آقای شبیری فرموده اند: «اگر امروزه کسی قائل به انسداد باشد آن را شذوذ و غیر متعارف در فکر می پندارند در حالی که آقای سید حسن صدر از مرحوم آقای سید صدر الدین صدر نقل میکند که در سنه 1205 به کربلا رفتم، آقا باقر بهبهانی و پسرش آقا محمد علی و صاحب ریاض و پسر او، سید مجاهد و میرزای قمی و محقق کاظمی شارح وافیه همگی قائل به انسداد بودند. اینها افاضل درجه اول شاگردان وحید بهبهانی هستند».
ملا احمد نراقی (م ۱۲۴۵ ق) که اندکی متأخر از میرزای قمی (م ۱۲۳۱ ق) هستند، در کتاب عوائد الايام گفته‌اند:
نقل قول:إنّ المراد من قطعية الأخبار قطعية حجيتها. و ذلك عين القول بحجية الظن الخبري بواسطة الدليل القطعي.
و ذهب جمع من قدماء المجتهدين أيضا إلى عدم حجية الظن، و انحصار الحجة في العلم.
و مذهب أكثر المجتهدين، بل جميع المتأخرين منهم: وجود المخرج عن الأصل الابتدائي، و عدم انحصار الحجة في العلم.
نعم الكلام الذي بينهم هو أن الخارج هل هو الظن في الجملة- و بعبارة أخرى بعض الظنون، و بثالثة ظنون مخصوصة- أو مطلق الظن إلّا ما منع منه الدليل؟ حتى يكون الأصل الثانوي حجية الظن.
فمعظم المجتهدين من الشيعة، بل قاطبتهم، بل إجماع الفرقة المحقة على أنه لم يخرج مطلق الظن، بل الخارج ظنون مخصوصة.
و قال بعض علماء عصرنا بخروج مطلق الظن، و أصالة حجيته، و ظني أنه مما لم يقل به أحد من علمائنا السابقين، و سلفنا الصالحين.
و أما ما قد يوجد في بعض عباراتهم مما يستشم منه رائحة حجية الظن بإطلاقه، أو يستلزمها، مع تصريحاتهم بخلافه، فقد بينا السرّ فيه في كتبنا على وجه شاف كاف.
ملا احمد نراقی، عوائد الايام في بيان قواعد الاحكام و مهمات مسائل الحلال و الحرام، ص 357
طبق این نقل، میرزای قمی (بعض علماء عصرنا) اولین نفر در پذیرش انسداد بوده است و این با نقلی که آقای شبیری کرده‌اند، معارض است. مخصوصاً که ملااحمد نراقی در كربلا، در حلقه درس آقا باقر بهبهانى (متوفى 1208 ق) در آخرين سالهاى تدريسش حاضر شده است و بعید است که متوجه انسدادی بودن استادش، وحید بهبهانی، نشده باشد.
توضیح: در پاورقی کتاب عوائد الایام، آدرس مربوط به جملهٔ اخیر، از کتاب مناهج الاحکام آدرس داده شده است که نباید با مناهج الاحکام میرزای قمی اشتباه شود. مراد مناهج الأحکام و الاصول است که نوشته‌ای اصولی از ملا احمد نراقی است.
