23-شهريور-1395, 12:09
در اجازه ی علامه به بنی زهره در یک قسمتی مشایخ شیخ را نام می برد از عامه و خاصه و آنجا نجاشی را از شیوخ طوسی می داند.(البته تصحیف ابوالحسین به ابو الحسن امری عادی است)
ثانیا عرض کردم با وجود تاریخ ورود شیخ به بغداد استبعادی ندارد که وی تلمیذ نجاشی باشد نه اینکه دلیل آن باشد. البته یکی از مهم ترین دلایل موید گفته های پیشین ترجمه ی ابن نوح در فهرست است.(غیبت در سنه 447 تالیف شده است و گویا شیخ، احمد بن ابراهیم قزوینی را چند سال قبل از این تالیف دیده است چون با اینکه او علو سند دارد ولی در فهرست از او نامی نیست به جز یک مورد در حالیکه در کتب متوخر از فهرست بسیار از او یاد شده است و شما می دانید نجاشی وارث مولفات ابن نوح بوده است. البته مرحوم بهبودی درباره ی اینکه چرا ترجمه ی نجاشی در فهرست نیست دلایلی ذکر نموده اند که درستی آن برای حقیر اثبات نشده)
ثالثا درباره ی ابن غضایری برای حقیر ثابت نشده که او اصلا در بغداد فوت کرده است. شاید او در دربند همدان فوت نموده است.(البته شاید استبعاد داشته باشد لکن دلایل آن بعضا قابل تامل است هرچند ذکر آن به طول می انجامد)
اما دلایلی که اساسا ثابت می کند نجاشی فهرست طوسی را ندیده است همانطور که گفته شد بسیار است ودر زیر به چند مورد آن اشاره می کنم:
1- ترجمه ی حسن بن عطیه
2- شرط نجاشی ذکر کسانی است که کتاب دارند. بسیاری از کسانی که شیخ در فهرست نام برده نجاشی در کتابش ذکر نکرده است. چون حسن بن صالح بن حی(له اصل) و السری بن السلامه و عده کثیر دیگر. شاید بگویید چون نجاشی به این کتب طریق نداشته ذکر ننموده ولی این باطل است زیرا بسیاری از افراد ذکر شده اند که نجاشی به آنها طریقی نداشته است مانند ابراهیم بن خالد و حسن بن الحسین و ابراهیم بن مبارک و عده ی کثیر دیگر. شاید گفته شود نجاشی ذکر نکرده چون این کتب را ندیده است ولی این هم باطل است رجوع شود به ترجمه ی علیم بن محمد
3- یکی از مهم ترین دلایل حقیر نسبت به اینکه فهرست نجاشی مقدم بر فهرست طوسی است مقدمه ی فهرست شیخ منتجب الدین است و قول عزالدین یحیی فراجع.
ثانیا عرض کردم با وجود تاریخ ورود شیخ به بغداد استبعادی ندارد که وی تلمیذ نجاشی باشد نه اینکه دلیل آن باشد. البته یکی از مهم ترین دلایل موید گفته های پیشین ترجمه ی ابن نوح در فهرست است.(غیبت در سنه 447 تالیف شده است و گویا شیخ، احمد بن ابراهیم قزوینی را چند سال قبل از این تالیف دیده است چون با اینکه او علو سند دارد ولی در فهرست از او نامی نیست به جز یک مورد در حالیکه در کتب متوخر از فهرست بسیار از او یاد شده است و شما می دانید نجاشی وارث مولفات ابن نوح بوده است. البته مرحوم بهبودی درباره ی اینکه چرا ترجمه ی نجاشی در فهرست نیست دلایلی ذکر نموده اند که درستی آن برای حقیر اثبات نشده)
ثالثا درباره ی ابن غضایری برای حقیر ثابت نشده که او اصلا در بغداد فوت کرده است. شاید او در دربند همدان فوت نموده است.(البته شاید استبعاد داشته باشد لکن دلایل آن بعضا قابل تامل است هرچند ذکر آن به طول می انجامد)
اما دلایلی که اساسا ثابت می کند نجاشی فهرست طوسی را ندیده است همانطور که گفته شد بسیار است ودر زیر به چند مورد آن اشاره می کنم:
1- ترجمه ی حسن بن عطیه
2- شرط نجاشی ذکر کسانی است که کتاب دارند. بسیاری از کسانی که شیخ در فهرست نام برده نجاشی در کتابش ذکر نکرده است. چون حسن بن صالح بن حی(له اصل) و السری بن السلامه و عده کثیر دیگر. شاید بگویید چون نجاشی به این کتب طریق نداشته ذکر ننموده ولی این باطل است زیرا بسیاری از افراد ذکر شده اند که نجاشی به آنها طریقی نداشته است مانند ابراهیم بن خالد و حسن بن الحسین و ابراهیم بن مبارک و عده ی کثیر دیگر. شاید گفته شود نجاشی ذکر نکرده چون این کتب را ندیده است ولی این هم باطل است رجوع شود به ترجمه ی علیم بن محمد
3- یکی از مهم ترین دلایل حقیر نسبت به اینکه فهرست نجاشی مقدم بر فهرست طوسی است مقدمه ی فهرست شیخ منتجب الدین است و قول عزالدین یحیی فراجع.
