30-دي-1396, 15:45
به نظر می رسد برای قضاوت بین مبنای شهید صدر و مبنای حضرت استاد گنجی باید این مطلب را دنبال کرد که آیا ائمۀ معصومین علیهم السلام نسبت به آیندگان وظیفۀ بیان احکام را داشتند یا خیر که اگر داشته باشند حرف شهید صدر مقبول می شود ولی اگر وظیفه نداشته باشند سئوال دیگری مطرح می شود که آیا علیرغم این که چنین وظیفه ای نداشتند از روی لطف و فضلشان نسبت به آیندگان در مقام بیان احکام وارد شده اند یا خیز که اگر ثابت شود در مقام بیان بودند باز هم حرف شهید صدر مقبول می شود و الا حتی اگر شک کنیم نیز حرف حضرت استاد گنجی مورد قبول است .
یکی از روزنه های محتمل الدخل در کشف حقیقت در این بحث نظر به روایاتی است که در تفسیر آیه شریفه «لکل قوم هاد» وارد شده است ؛ در این روایات که تعدادشان هم کم نیست اشاره به این مطلب شده است که کل امام هاد للقرن الذی هو فیهم که اطلاق لفظ هاد اقتضا می کند جمیع شئون هدایت هر امامی منحصر به مردم عصر خویش باشد .
یکی از روزنه های محتمل الدخل در کشف حقیقت در این بحث نظر به روایاتی است که در تفسیر آیه شریفه «لکل قوم هاد» وارد شده است ؛ در این روایات که تعدادشان هم کم نیست اشاره به این مطلب شده است که کل امام هاد للقرن الذی هو فیهم که اطلاق لفظ هاد اقتضا می کند جمیع شئون هدایت هر امامی منحصر به مردم عصر خویش باشد .
