24-بهمن-1397, 08:41
(15-بهمن-1397, 18:39)خیشه نوشته: نسبت به اشکال دوم شما باید گفت که فرض این است که قرینه منفصله است. وقتی قرینه منفصله بود پس اطلاق در ناحیه استعمال محقق شد. تنها مشکل ما این است که قرینه منفصله ظهور اطلاق از ناحیه وجوب از بین میبرد. ولی اطلاقی که در ناحیه ملاک بود هنوز باقی است. بله اگر قرینه متصل باشد از اول مانع از انعقاد اطلاق میشود ولی بحث در مورد قرینه منفصل است و قرینه منفصل فقط ظهور اطلاقی در ناحیه حکم از بین میبرد. پس در ناحیه ماده هنوز اطلاق باقی است.عرض بنده این است که اصلا حتی اگر قرینه ای هم در کار نباشد خود دلیل اصلا در مقام بیان این جهات نیست تا به اطلاقش تمام شود .