11-اسفند-1397, 14:17
اگر شخصی یک جزئ از مرکب را فراموش کرد مثل سوره در نماز ، مرحوم شیخ انصاری قائل شده اند به اصاله البطلان و دلیل این مطلب را این دانسته اند که همان چیزهایی که برای شخص متذکر جزء است برای شخص ناسی هم جزئ است لذا این شخص ترک جزء نموده و ما دامیکه دلیل عام یا خاصی از شارع مبنی بر عدم لزوم اعاده نیاید اصل بر بطلان است . ایشان در ادامه علت این مطلب را ( که اجزاء مربوط به متذکر و ناسی تفاوتی ندارد) عدم امکان تکلیف ناسی به ماعدای منسی دانسته اند چون شخص ناسی غافل از نسیان خود است لذا متوجه خطاب ایها الناسی نمیشود یا اگر متوجه شود در واقع از غفلتش بیرون آمده و متذکر میشود .
راه حلهای متعددی برای امکان تکلیف ناسی به ماعدای منسی بیان کرده اند که به یکی اشاره می کنیم :
می توان ناسی را به عنوانی ملازم با نسیان مورد خطاب قرار داد مثلا بگوئیم هر شخصی به هر اندازه از اجزاء که مورد التفات وی است مکلف است که این تکلیف هم ناسی و هم متذکر را شامل شده و ناسی اگر چه خودش نمی داند ناسی است ولی مورد همین خطاب قرار می گیرد .
برگرفته از درس اصول استاد سید محمد جواد شبیری مورخ6/12/97
راه حلهای متعددی برای امکان تکلیف ناسی به ماعدای منسی بیان کرده اند که به یکی اشاره می کنیم :
می توان ناسی را به عنوانی ملازم با نسیان مورد خطاب قرار داد مثلا بگوئیم هر شخصی به هر اندازه از اجزاء که مورد التفات وی است مکلف است که این تکلیف هم ناسی و هم متذکر را شامل شده و ناسی اگر چه خودش نمی داند ناسی است ولی مورد همین خطاب قرار می گیرد .
برگرفته از درس اصول استاد سید محمد جواد شبیری مورخ6/12/97