3-اسفند-1391, 12:39
اینکه اخوند در مقدمه ثالثه فرمود:
قد علم بنحو اللم اهتمام الشارع بمراعاة تکالیفه بحیث
ینافیه عدم ایجابه الاحتیاط الموجب للزوم المراعاة
و همچنین در ذیل مقدمه رابعه میگوید:
بل لابد من دعوی وجوبه شرعا کما اشرنا الیه فی
بیان المقدمة الثالثة.
تهافتی واضح با انچه او در مقدمه رابعه نفی میکند دارد
او میگوید احتیاط عقلی است و لاحرج ان را بر نمیدارد
در واقع اخوند در مقدمه ثالثه پذیرفته که احتیاط ماخوذ
در دلیل انسداد شرعی است ولی در مقدمه رابعه که
لاحرج را پیش میکشد احتیاط عقلی را بحث میکند که
خارج از بحث است.
ولذا بنا بر نظر اخوند هم باید لاحرج وجوب احتیاط را بردارد.
قد علم بنحو اللم اهتمام الشارع بمراعاة تکالیفه بحیث
ینافیه عدم ایجابه الاحتیاط الموجب للزوم المراعاة
و همچنین در ذیل مقدمه رابعه میگوید:
بل لابد من دعوی وجوبه شرعا کما اشرنا الیه فی
بیان المقدمة الثالثة.
تهافتی واضح با انچه او در مقدمه رابعه نفی میکند دارد
او میگوید احتیاط عقلی است و لاحرج ان را بر نمیدارد
در واقع اخوند در مقدمه ثالثه پذیرفته که احتیاط ماخوذ
در دلیل انسداد شرعی است ولی در مقدمه رابعه که
لاحرج را پیش میکشد احتیاط عقلی را بحث میکند که
خارج از بحث است.
ولذا بنا بر نظر اخوند هم باید لاحرج وجوب احتیاط را بردارد.