9-ارديبهشت-1399, 10:54
(8-ارديبهشت-1399, 06:06)عرفان عزیزی نوشته: ظاهر موثقه ی سکونی که از امام صادق نقل می کند و ایشان هم از امیرالمومنین این است که اگر از شخصی سوال شد که زنت را طلاق دادی؟و او گفت بله درهمین زمان طلاق داده است با مراجعه ی به فتاوای عامه کشف می شود که این روایت تقیه ای است.حال سوال این است که اگر امام می خواهند تقیه کنند چرا از امیرالمومنین نقل می کنند؟درجواب می توان گفت که شاید امیرالمونین هم تقیه ای جواب داده بودند و امام هم همان جواب تقیه ای حضرت امیر را نقل کردند..98/11/6
به نظر می رسد این نظریه در تعارض کامل با نظر حاج آقای والد ایشان می باشد متن زیر درس خارج آیت الله سیدموسی شبیری زنجانی است
نقل قول:چنين تقيه‌اى هم بى معناست كه امام صادق عليه السلام يك چيزهايى را به امير المؤمنين عليه السلام بر خلاف واقع نسبت بدهد و بگويد امير المؤمنين عليه السلام چنين فرمودند، حالا اگر خود حضرت [امام صادق عليه السلام] بفرمايند كه ... مى‌توان آن را حمل بر تقيه كرد، اما نسبت كذب و آن هم به امير المؤمنين عليه السلام بسيار مستبعد است و اين فتواى خودش [امام صادق عليه السلام] استhttps://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1652
كتاب نكاح (زنجانى)، ج25، ص: 7795
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
