نکته علمی: مثال روایی برای استعمال لفظ در اکثر از یک معنی

[محمد خداپرست]

كش، [رجال الكشي ] ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ غَالِبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْوَلِيدِ اَلْخَزَّازِ عَنِ اِبْنِ بُكَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَلْوَاحِدِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلشِّطْرَنْجِ فَقَالَ إِنَّ عَبْدَ اَلْوَاحِدِ لَفِي شُغُلٍ عَنِ اَللَّعِبِ.
شاهد در استعمال عبدالواحد است که در دو معنای اسم راوی و بنده خدا به کار رفته است.

[ارادتمند آیت الله مکارم]

220- الکافي،ج۲،ص۱۵۶،ح۲۸ / صحیح / علي بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن حماد بن عثمان و هشام بن الحكم و درست بن أبي منصور عن عمر بن يزيد قال
[ قلت لأبي عبد الله عليه السلام : «الذين يصلون ما أمر الله به أن يوصل» قال نزلت في رحم آل محمد عليه و آله السلام و قد تكون في قرابتك ثم قال فلا تكونن ممن يقول للشيء إنه في شيء واحد.]

مرآة العقول : حسن کالصحیح

[عرفان عزیزی]

روایتی که فرمودید مثال استعمال لفظ در اکثر از معنا نیست چرا که ما امر الله به ان یوصل
مای موصوله در آن عام است و هم بر اقرباء خود شخص انطباق میابد و هم بر اهل بیت که خود امر به وصل به آنها نموده است.و تعلیل ذیل روایت هم که فرموده از کسانی مباش که می گوید این شی در مورد شی واحد است ممکن است ناظر به این باشد که قرآن را فقط بر مصادیق خاص حمل نکن بلکه آن را عام بدان