ارسال‌ها: 46
موضوع‌ها: 16
تاریخ عضویت: آبان 1395
اعتبار:
0
سپاس ها 3
سپاس شده 14 بار در 12 ارسال
هر «تسبیب الی الحرام»ی حرام نیست! شما سبب به دنیا آمدن فرزندی را فراهم می کنیدکه قطع دارید معصوم نیست و حرام مرتکب خواهد شد!می توان ملتزم شد که چنین تسبیبی حرام است؟!!!! بلکه زمانی حرام خواهد بود که اراده مرتکب حرام، عرفا مقهور سبب شما باشد. مثلا غذای نجس را مقابل مهمانی می گذارید که از نجاست آن مطلع نیست. عرفا مهمان چاره ای جز خوردن آن غذا ندارد.
عنوان مشابه دیگر، «اعانت بر اثم» است. جایی که اگر من در فلان امر مشروع، به شخص دیگر کمک نکنم، او نمی تواند مرتکب عمل نامشروع شود، این کمک من، اعانه بر اثم است. مثلا در جایی که تنها تاکسی موجود، تاکسی من باشد و علم دارم که این شخص می خواهد برای فعل حرامی به مقصدش برود، بعید نیست که از باب منع از منکر، رساندن او به مقصدش حرام باشد، آیت الله سیستانی هم احتیاط واجب داده اند.
اما اعانه بر اثم، با ایجاد موضوع اثم تفاوت می کند. زن زیبارویی که علم دارد با خروجش از منزل، عده ای به حرام خواهند افتاد، او «اعانه بر اثم» نکرده چون به کسی کمکی نکرده! کار خودش را انجام داده است و صرفا موضوع اثم با کار او ایجاد شده است، دلیلی نداریم که بر انسان واجب باشد کاری کند که دیگران نتوانند منکر انجام دهند. این شخص، «تسبیب الی الحرام» هم نکرده چون اراده مرتکب حرام، مقهور این سبب نیست.
خارج فقه استاد شهیدی، آبان 1401
ارسال‌ها: 1,028
موضوع‌ها: 429
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
17
سپاس ها 498
سپاس شده 198 بار در 172 ارسال
آیا ایشان آیه لا تعاونوا علی الاثم و العدوان را دال بر حرمت اعانه بر اثم می دانند؟ اگر دال بدانند دیگر نیازی نیست از باب منع از منکر آن را لازم بدانیم
ارسال‌ها: 274
موضوع‌ها: 1
تاریخ عضویت: دي 1393
اعتبار:
1
سپاس ها 137
سپاس شده 15 بار در 14 ارسال
2-آذر-1401, 21:58
(آخرین تغییر در ارسال: 2-آذر-1401, 22:05 توسط علاوی.)
(23-آبان-1401, 09:41)محمد رضایی نوشته: هر «تسبیب الی الحرام»ی حرام نیست! شما سبب به دنیا آمدن فرزندی را فراهم می کنیدکه قطع دارید معصوم نیست و حرام مرتکب خواهد شد!می توان ملتزم شد که چنین تسبیبی حرام است؟!!!! بلکه زمانی حرام خواهد بود که اراده مرتکب حرام، عرفا مقهور سبب شما باشد. مثلا غذای نجس را مقابل مهمانی می گذارید که از نجاست آن مطلع نیست. عرفا مهمان چاره ای جز خوردن آن غذا ندارد.
عنوان مشابه دیگر، «اعانت بر اثم» است. جایی که اگر من در فلان امر مشروع، به شخص دیگر کمک نکنم، او نمی تواند مرتکب عمل نامشروع شود، این کمک من، اعانه بر اثم است. مثلا در جایی که تنها تاکسی موجود، تاکسی من باشد و علم دارم که این شخص می خواهد برای فعل حرامی به مقصدش برود، بعید نیست که از باب منع از منکر، رساندن او به مقصدش حرام باشد، آیت الله سیستانی هم احتیاط واجب داده اند.
اما اعانه بر اثم، با ایجاد موضوع اثم تفاوت می کند. زن زیبارویی که علم دارد با خروجش از منزل، عده ای به حرام خواهند افتاد، او «اعانه بر اثم» نکرده چون به کسی کمکی نکرده! کار خودش را انجام داده است و صرفا موضوع اثم با کار او ایجاد شده است، دلیلی نداریم که بر انسان واجب باشد کاری کند که دیگران نتوانند منکر انجام دهند. این شخص، «تسبیب الی الحرام» هم نکرده چون اراده مرتکب حرام، مقهور این سبب نیست.
خارج فقه استاد شهیدی، آبان 1401
نقل قول:ابواحمد موسی بن محمد (موسی مبرقع) (۲۱۴-۲۹۶ ه.ق)، فرزند امام جواد (علیه‌السّلام)، برادر تنی امام هادی (علیه‌السّلام) وی اهل علم بوده و روایاتی را از امام جواد(ع) نقل کرده است. برخی نیز نوشته‌اند که چون موسی شمایل بسیار زیبایی داشت، برای اینکه مردم در کوچه به وی نگاه نکنند، برقعی روی صورت می‌انداخت، از این‌رو به موسی مبرقع معروف شد.[صلواتی، فضل‌الله، تحلیلی از زندگانی و دوران امام محمدتقی علیه‌السّلام، ص۴۵۱.]
گفته شده که وی برای شناخته نشدن، صورت خود را با نقاب (بُرقَع) می‌پوشاند به‌همین جهت به او مُبَرقَع گفته‌اند.[حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، ۱۴۱۶ق، ص۴۷۶؛ عطاردی، مسند الامام الجواد، ۱۴۱۰ق، ص۸۴ و ۸۵]
شاید به نظر برسد که استدلال مطرح شده در مورد خروج زن زیبا بدون پوشیه، بدلیل اینکه ایجاد موضوع اثم، حرمت ندارد. در مورد انتشار فیلم هایی که انتشار آنها مبتذل است ولی ساخت این فیلم ها احتمالاً مستلزم ارتکاب حرام و ابتذالی نبوده است هم مطرح می تواند شود. زیرا برخی فیلم در حین ساخت شاید مستلزم ارتکاب حرام نباشند مثل فیلم های خصوصی خانوادگی یا انیمیش های کارتونی
(9-ارديبهشت-1397, 15:48)فقه جواهری نوشته: خارج فقه استاد شهیدی:
ما از مذاق شارع حرمت مشاهده افلام خلاعیه را از روی شهوت کشف می‌‌کنیم. مفاسد نوعی که مترتب است بر انتشار این فیلم‌های مبتذل که بسیاری از جوان‌ها و نوجوان‌ها را به انحراف اخلاقی کم یا زیاد کشانده است که عرف این مفسده را کمتر نمی‌داند از مفسده نظر بشهوة به خود زن در حالی که هیچ خوف وقوع در زنا با او را ندارد مثل اینکه زن متشخصی است احتمال ندارد که بخواهد این جوان با او ارتباط نامشروع برقرار کند اما زن زیبایی است، نگاه شهوت‌آمیز به او حرام است، مفسده دارد. خب نگاه شهوت‌آمیز به این فیلم‌های مبتذل که به نظر عرف مفسده‌اش بیشتر است. لااقل اگر این مطلب منشأ فتوی به حرمت نشود منشأ احتیاط واجب می‌‌شود. و اینکه جرأت بکند انسان و فتوی به حلیت بدهد بسیار کار سختی هست.
ولی نگاه کردن و مطالعه کردن کتاب‌های مشتمل بر داستان‌های مثیر شهوت اگر خوف وقوع در حرام را نداشته باشد اثبات حرمت خیلی مشکل است. و لذا مرحوم آقای گلپایگانی با اینکه خیلی محتاط بود فتوی نمی‌داد، می‌‌گفت بهتر است اجتناب بشود از خواندن این داستان‌های مثیر یا فکر مثیر شهوت. آقای خوئی و آقای سیستانی هم فتوی به عدم حرمت داده اند و لذا راجع به مطالعه قصص خلاعیه از روی شهوت یا تفکر در قضایای شهوت‌انگیز اگر خوف وقوع در حرام نباشد نمی‌شود فتوی به حرمتش داد. بعید نیست که حلال باشد.
فقه محرمات 23/12/96
استاد[شهیدی] فرمودند فقها متعددی به این مساله فتوا داده اند
البته علت حرمت نگاه اثاره شهوت است ولی علت حرمت مطالعه معلوم نیست همین امر باشد
http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=1136
برای دیدن منبع اینجا را کلیک کنید
استاد شهیدی فرموده اند که فقهای متعددی به این مسأله فتوا داده اند به نظرم مطالعه متن کامل و بدون سانسور ترجمه فارسی کتاب زهرالربیع اثر سید نعمت الله جزایری می تواند مصداقی از آن فقها باشد.
لینک دانلود متن ترجمه فارسی بدون سانسور (چاپ قبل از انقلاب) کتاب زهرالربیع
https://archive.org/download/tarjome-zoh...20rabi.pdf
برای دانلود اینجا را کلیک کنید
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
ارسال‌ها: 274
موضوع‌ها: 1
تاریخ عضویت: دي 1393
اعتبار:
1
سپاس ها 137
سپاس شده 15 بار در 14 ارسال
(23-آبان-1401, 09:41)محمد رضایی نوشته: ... زن زیبارویی که علم دارد با خروجش از منزل، عده ای به حرام خواهند افتاد، او «اعانه بر اثم» نکرده چون به کسی کمکی نکرده! کار خودش را انجام داده است و صرفا موضوع اثم با کار او ایجاد شده است، دلیلی نداریم که بر انسان واجب باشد کاری کند که دیگران نتوانند منکر انجام دهند. این شخص، «تسبیب الی الحرام» هم نکرده چون اراده مرتکب حرام، مقهور این سبب نیست.
خارج فقه استاد شهیدی، آبان 1401
اصلیت خاندان زراره گویا از اسرای روم شرقی (ترکیه فعلی) بوده است لذا زراره که یکی از مهمترین اصحاب ائمه(ع) و راوی بسیار مهمی بوده است، از نظر ظاهری پوست سفیدی داشته است و به دلیل زیبایی ظاهری هنگام رفتن به نمازجمعه، توجه جمعیت به زیبایی او جلب می شده است و زراره به همین دلیل از ادامه مسیر خودداری کرده و بازمی گشته است. شاید این مؤیدی بر لزوم پوشیدن برقع باشد.
البته شاید هم دلیل بازگشت زراره از مسیر حضور در نمازجمعه اعلام غیرمستقیم مخالفتش با شرکت اجباری تمام مردم در نمازجمعه با امام جمعه منصوب از دولت بنی عباس بوده و دلیل سیاسی داشته است.
نقل قول:روي أن زرارة كان وسيما جسيما أبيض و كان يخرج إلى الجمعة و على رأسه برنس أسود و بين عينيه سجادة و في يده عصا فيقوم له الناس سماطين ينظرون إليه لحسن هيئته فربما رجع عن طريقه
منبع:
أبوغالب زرارى، احمد بن محمد، رسالة أبي غالب الزراري إلى ابن ابنه في ذكر آل أعين، 1جلد، مركز البحوث و التحقيقات الإسلامية - قم، چاپ: اول، 1369 ش. ص136
+++++++++++++++
(12-آذر-1401, 09:30)محمد رضایی نوشته: زن زیبارو در خروج از منزل، دارد فعل متداول خودش را انجام می دهد و لذا عرفا صدق «اعانه بر اثم» نمی کند در واقع او فعلی در کمک به گناهکار مرتکب نشده است بلکه فقط زمینه ساز حرام شده است اما کسی که فیلم مبتذل را ترویج می کند، بی گمان دارد فعلی را در کمک به شخص گناهکار انجام می دهد و لذا از این جهت تفاوت وجود دارد. البته اگر بگوییم تنها اعانه بر اثمی حرام است که کمک ما تنها راه ارتکاب حرام باشد(مانند مثال تاکسی که گفته شد)، شاید این انتشار فیلم هم مصداق اعانه بر اثم محرم نشود.
فکر می کنم الآن در استخدام های فروشندگان یا مهمانداران یا بازیگران یا مجریان برنامه ها توجه به سن و زیبایی ظاهری ملاک اصلی است یعنی فروشگاهها فقط به دلیل زیبایی کسی را استخدام می کنند بطوریکه در فیش حقوقی آنها ردیفی مخصوصی برای هزینه خرید لوازم آرایش درج می شود یا بطور مثال در خطوط هواپیمایی داخلی برخی کشورها مشاهده می شود که مهمانداران دختر هواپیما قادر به راهنمایی توریست های خارجی نیستند زیرا اساساً هیچ زبان خارجی یا زبان انگلیسی مطلقاً بلد نیستند و صرفاً به دلیل جوانی و زیبایی استخدام شده اند. بنابراین فعل متداولی وجود ندارد بلکه اگر با ظاهر آراسته بر سر کار حاضر نشود اخراج می شود. بنابراین تفاوت این مورد با حرمت ساخت فیلم های مبتذل که ممکن است برای برخی افراد مثل افراد متأهل خوف در حرام ایجاد نکند زیاد واضح نیست خصوصاً که فیلم های انیمیش کارتونی در زمان ساخت کارتون هم ارتکاب حرام ندارند.
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
ارسال‌ها: 274
موضوع‌ها: 1
تاریخ عضویت: دي 1393
اعتبار:
1
سپاس ها 137
سپاس شده 15 بار در 14 ارسال
(26-آبان-1401, 22:32)مسعود عطار منش نوشته: آیا ایشان آیه لا تعاونوا علی الاثم و العدوان را دال بر حرمت اعانه بر اثم می دانند؟ اگر دال بدانند دیگر نیازی نیست از باب منع از منکر آن را لازم بدانیم
نقل قول:فقه استاد شهیدی پور جلسه 102 - شنبه 97/02/08
به مناسبت این که صاحب عروه فرمود: «اگر زنی می بیند که شخصی به قصد شهوت به او نگاه می کند از باب حرمت اعانه بر اثم واجب است صورت خود را بپوشاند. و همین طور اگر جوانی می بیند که زنی به صورت او از روی شهوت نگاه می کند باید از آن محیط برود و یا نقاب بزند و اگر این کار را نکند مصداق اعانه بر اثم است»؛
دو وجه برای عدم دلالت آیه «لاتعاونوا علی الأثم» بر حرمت اعانه بر اثم بیان شد و در آن مناقشه شد.
لذا به نظر ما دلالت آیه بر حرمت اعانه بر اثم تمام است.
منبع:
اینجا کلیک کنید
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
ارسال‌ها: 274
موضوع‌ها: 1
تاریخ عضویت: دي 1393
اعتبار:
1
سپاس ها 137
سپاس شده 15 بار در 14 ارسال
(23-فروردين-1397, 18:57)مومن نوشته: یکی از ادله ای که بر جواز نگاه به صورت نامحرم به آن استدلال می شود روایتی است که جابر به همراه پیامبر وارد خانه حضرت زهرا سلام الله علیها شدند و جابر نگاه به صورت حضرت نمود و زردی صورت حضرت را مشاهده نمود
و از آنجا که رسول خدا و امام باقر که ناقل این روایت است نسبت به این کار جابر نهی نفرمودند این روایت دلیل بر جواز نگاه به صورت نامحرم خواهد بود
استاد شهیدی در این روایت چند مناقشه ذکر کردند
اولین سند این روایت به جهت عبید بن معاویه و عمر به شعر ضعیف است
ثانیا احتمال دارد رسول خدا متوجه نگاه جابر نشده بودند بنابراین تقریری از جانب ایشان نسبت به کار جابر وجود ندارد نقل امام باقر نیز دلالت بر جواز کار جابر ندارد چون در مقام بیان این امر نبودند
البته به نظرم اشکال دلالی به این روایت صحیح نیست و عرف از نقل این روایت تقریر امام را نسبت به کار جابر درک می کنند
البته پوشیه انواع مختلف دارد.
برخی مثل ماسک های پزشکی از زیر چانه تا زیر چشم را می پوشانند
برخی کل صورت به جز چشمان را می پوشانند
برخی دو لایه هستند و لایه اول کل صورت را پوشانده است. و در صورتیکه که لایه اول را بالا بزنند، لایه دوم باقی می ماند که کل صورت به جز چشمان را می پوشاند.
برخی یک لایه هستند و تمام صورت را می پوشانند.
برخی یک لایه هستند ولی جنس پارچه پوشیه در قسمتی که روی چشمان هست نازک تر است.
برخی به عنوان صنایع دستی فروخته می شوند و کاربرد زینتی دارند و جنس آنها اصلاً پارچه نیست، بلکه روی دماغ و اطراف چشم را با اشیاء زینتی پوشانده می شود. که این صنایع دستی و هنری بسیار مختلف و گوناگون هستند.
برخی هم فقط اطراف خود چشم را می پوشانند.
برخی از این پوشیه ها در صورتیکه که استفاده شوند، رنگ زرد پوست قابل مشاهده است. در حالیکه صورت هم پوشیده شده است.
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
ارسال‌ها: 274
موضوع‌ها: 1
تاریخ عضویت: دي 1393
اعتبار:
1
سپاس ها 137
سپاس شده 15 بار در 14 ارسال
(15-آذر-1401, 15:52)علاوی نوشته: اصلیت خاندان زراره گویا از اسرای روم شرقی (ترکیه فعلی) بوده است لذا زراره که یکی از مهمترین اصحاب ائمه(ع) و راوی بسیار مهمی بوده است، از نظر ظاهری پوست سفیدی داشته است و به دلیل زیبایی ظاهری هنگام رفتن به نمازجمعه، توجه جمعیت به زیبایی او جلب می شده است و زراره به همین دلیل از ادامه مسیر خودداری کرده و بازمی گشته است. شاید این مؤیدی بر لزوم پوشیدن برقع باشد.
البته شاید هم دلیل بازگشت زراره از مسیر حضور در نمازجمعه اعلام غیرمستقیم مخالفتش با شرکت اجباری تمام مردم در نمازجمعه با امام جمعه منصوب از دولت بنی عباس بوده و دلیل سیاسی داشته است.
نقل قول:روي أن زرارة كان وسيما جسيما أبيض و كان يخرج إلى الجمعة و على رأسه برنس أسود و بين عينيه سجادة و في يده عصا فيقوم له الناس سماطين ينظرون إليه لحسن هيئته فربما رجع عن طريقه
منبع:
أبوغالب زرارى، احمد بن محمد، رسالة أبي غالب الزراري إلى ابن ابنه في ذكر آل أعين، 1جلد، مركز البحوث و التحقيقات الإسلامية - قم، چاپ: اول، 1369 ش. ص136
در مورد پدر زرارة بن أعین بن سنس، در یکی از کتب رجالی چنین آمده است که شاهدی است که بر اینکه اصالتاً او ترک زبان (آذری زبان) بوده است زیرا اصالتاً از کشور ترکیه (روم شرقی سابق) بوده است.
نقل قول:أعين- وزان: أحمر- بن سنسن:
قال أبو غالب: كان أعين غلاما روميّا، اشتراه رجل من بني شيبان، فربّاه و تبنّاه، فاحسن تأديبه، فحفظ القرآن، و عرف الأدب، و خرج أديبا بارعا، فقال له مولاه: أستلحقك؟ فقال: لا، ولائي منك أحبّ إليّ من النسب.
و ذكر ابن النديم و الشيخ الطوسيّ قريبا من ذلك. ... .
نام کتاب : رسالة أبى غالب الزرارى إلى ابن ابنه فى ذكر آل أعين نویسنده : الغضائري، أبو عبد الله جلد : 1 صفحه : 201
https://lib.eshia.ir/86765/1/201
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
