قاعده سنت و فریضه کبرایی که با ان معامله یک صغری میشود

[خیشه]

حضرت استاد گنجی به مناسبت شبهه وجوب اقامه به یک روایتی رسیدند که در ان تعبیر به اذان سنت است شده بود. مرحوم اقای خویی فرموده است معلوم نیست که این سنت به معنای مستحب باشد شاید به معنای سنتی که در مقابل ما فرض الله است باشد و از طرفی این روایت را زراره نقل کرده که همین زراره راوی حدیث لا تعاد است که در ان سنت در مقابل ما فرض الله امده است. به این مناسبت استاد یک نکته ای در مورد این قاعده فرمودند: این قاعده را ما قبول داریم که قاعده است و کبروی است ولی اشکال در تشخیص مصداقش هست. هر کجا خود شارع فرموده باشد که سنت است همان مثل تشهد که امام فرموده است تشهد سنت است و الا ما نمیتوانیم با قطع نظر از شارع صغری را تشخیص دهیم. لذا این یک کبرایی است که اثر کبرویت ندارد و با ان معامله صغری میشود یعنی هر کجا مصداقش از شرع معلوم بود فبها  و الا این قاعده کارامد نیست.
البته نسبت به متن روایت مذکور که اذان سنت است استاد فرموده این تعبیر تعلیل است و تعلیل هم باید به یک امر واضحی باشد اگر به معنای مستحب باشد واضح است ولی اگر به معنای سنت در مقابل ما فرض الله باشد واضح نیست این هم خودش نیاز به ان السنه لا تنقض الفریضه دارد درحالی نیاورده است.