4-بهمن-1401, 00:12
سؤال: چرا التفات را شرط تنجز می‌دانید؟
پاسخ: کسانی که شرط فعلیت می‌دانند، می‌گویند که توجه تکلیف به جاهل [مرکب] و غافل لغو است؛ به نظر ما لغو نیست.
از طرف دیگر اطلاق ادله شامل جاهل مرکب و غافل می‌شود. مثلاً خداوند که گفته است که «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ» کتب علیکم، خطاب به مسلمین یا مؤمنین است که دو گروه هستند: غافلان و جاهلان در یک طرف و غیر آنها در طرف دیگر.
کسانی که التفات را شرط فعلیت دانسته‌اند، باید یا انعقاد اطلاق را منکر شوند یا ادعای مقید لبی کنند. در هر حال برای این که بگویند انصراف به غیر غافلان و جاهلان مرکب دارد، باید دلیلی ورای این مقدار اقامه کنند. [ظاهراً تنها دلیل یا قرینهٔ ایشان همان لغویت است که در ابتدا گفته شد که شمول خطاب نسبت به غافلان را لغو نمی‌دانیم، لذا اطلاق منعقد می‌شود]
پاسخ: کسانی که شرط فعلیت می‌دانند، می‌گویند که توجه تکلیف به جاهل [مرکب] و غافل لغو است؛ به نظر ما لغو نیست.
از طرف دیگر اطلاق ادله شامل جاهل مرکب و غافل می‌شود. مثلاً خداوند که گفته است که «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ» کتب علیکم، خطاب به مسلمین یا مؤمنین است که دو گروه هستند: غافلان و جاهلان در یک طرف و غیر آنها در طرف دیگر.
کسانی که التفات را شرط فعلیت دانسته‌اند، باید یا انعقاد اطلاق را منکر شوند یا ادعای مقید لبی کنند. در هر حال برای این که بگویند انصراف به غیر غافلان و جاهلان مرکب دارد، باید دلیلی ورای این مقدار اقامه کنند. [ظاهراً تنها دلیل یا قرینهٔ ایشان همان لغویت است که در ابتدا گفته شد که شمول خطاب نسبت به غافلان را لغو نمی‌دانیم، لذا اطلاق منعقد می‌شود]
