12-اسفند-1401, 23:57
درس خارج اصول جلسه85 مورخ1401/12/8
محقق خویی در بحث استصحاب حکم مخصص قائل به آن هستند که در تمام موارد به عموم عام تمسک می شود. ایشان دو صورت را از مرجعیت عام استثنا نموده اند.
استثنای دوم ایشان مربوط به مواردی است که دلیل عام به لحاظ مدلول مطابقی دال بر حدوث الحکم عند حدوث الموضوع می باشد و بقای حکم از مدلول التزامی یا اجماع و مانند آن استفاده می شود.
ایشان معتقد است در فرض مذکور اگر بدانیم حدوث یک فرد خاص همراه با حدوث حکم نیست این فرد اساسا مشمول دلیل عام نبوده در نتیجه بعد از قطعه متیقن الخروج نیز نمی توان به آن تمسک کرد.
محقق خویی در بحث استصحاب حکم مخصص قائل به آن هستند که در تمام موارد به عموم عام تمسک می شود. ایشان دو صورت را از مرجعیت عام استثنا نموده اند.
استثنای دوم ایشان مربوط به مواردی است که دلیل عام به لحاظ مدلول مطابقی دال بر حدوث الحکم عند حدوث الموضوع می باشد و بقای حکم از مدلول التزامی یا اجماع و مانند آن استفاده می شود.
ایشان معتقد است در فرض مذکور اگر بدانیم حدوث یک فرد خاص همراه با حدوث حکم نیست این فرد اساسا مشمول دلیل عام نبوده در نتیجه بعد از قطعه متیقن الخروج نیز نمی توان به آن تمسک کرد.
