13-اسفند-1401, 00:09
(آخرین تغییر در ارسال: 4-فروردين-1402, 17:24 توسط مسعود عطار منش.)
افعال و مصادر بر سه قسم هستند.
1. افعالی که دال بر صدور فعل از فاعل هستند همانند فعل زدن که از ضارب صادر می شود.
2. افعالی که دال بر حلول حالتی در فاعل هستند و دلالتشان از سنخ مفاد صار است همانند فعل زیبا شدن که از قیام حالتی به فاعل حکایت می کند و متضمن معنای صیرورت است.
3. افعالی که دال بر حلول حالتی در فاعل هستند و دلالتشان از سنخ مفاد کان است همانند زیبا بودن که از قیام حالتی به فاعل حکایت می کند بدون اینکه همراه با معنای صیرورت باشد.
از بین سه قسم ذکر شده تنها می توان قسم اول و سوم را دال بر حدوث مبدأ دانست اما قسم سوم دال بر معنای حدوث نیست.
این تقسیم بندی در برخی مباحث اصولی همچون بحث استصحاب حکم مخصص اثرگذار است چه این که محقق خویی مواردی را که دلیل حکم دال بر حدوث حکم عند حدوث الموضوع باشد از مرجعیت عام استثنا کرده است.
درس اصول جلسه86 مورخ1401/12/9
1. افعالی که دال بر صدور فعل از فاعل هستند همانند فعل زدن که از ضارب صادر می شود.
2. افعالی که دال بر حلول حالتی در فاعل هستند و دلالتشان از سنخ مفاد صار است همانند فعل زیبا شدن که از قیام حالتی به فاعل حکایت می کند و متضمن معنای صیرورت است.
3. افعالی که دال بر حلول حالتی در فاعل هستند و دلالتشان از سنخ مفاد کان است همانند زیبا بودن که از قیام حالتی به فاعل حکایت می کند بدون اینکه همراه با معنای صیرورت باشد.
از بین سه قسم ذکر شده تنها می توان قسم اول و سوم را دال بر حدوث مبدأ دانست اما قسم سوم دال بر معنای حدوث نیست.
این تقسیم بندی در برخی مباحث اصولی همچون بحث استصحاب حکم مخصص اثرگذار است چه این که محقق خویی مواردی را که دلیل حکم دال بر حدوث حکم عند حدوث الموضوع باشد از مرجعیت عام استثنا کرده است.
درس اصول جلسه86 مورخ1401/12/9
