8-آذر-1402, 17:15
(7-آذر-1402, 21:08)مسعود عطار منش نوشته: یک ان قلتی به ذهن حقیر می رسد. این مقدمه را قبول می کنیم که روی عن الثقات باید یک خصوصیتی در این دو نفر باشد. اما این خصوصیت لزوما انحصار مروی عنه جعفر بن بشیر و اسماعیل زعفرانی در ثقات نیست. این خصوصیت میتونه استقصای ثقات باشد. یعنی مثلاً از همه ثقات عصر خود که برایش امکان داشته اجازه داشته و نقل حدیث کرده است و لو از ضعفاء هم نقل کرده است.با عرض سلام و خسته نباشید البته احتمال چنین مطلبی در فضایی که نقل روایات از ثقات است و داعیه بر نقل از همه ثقات عصر خودش قرینه می خواهد و صرف چنین احتمالی نمی تواند مجمل کند.
پس خصوصیت می تواند استقصای ثقات باشد نه انحصار در ثقات.
جالب اینه که فکر کنم استاد شبیری شبیه اشکال حقیر رو نسبت به عبارت مقدمه تفسیر قمی مطرح میکنند. در مقدمه تفسیر قمی گفته شده نحن ذاکرون و مخبرون بما ینتهی الینا من طریق الثقات.
اما در مورد تفسیر اشکال این است که روشن نیست که این کلام از علی بن ابراهیم باشد بلکه به احتمال زیاد کلام علی بن حاتم قزوینی است که توثیق ندارد.
علاوه بر اینکه استبعاد که در بحث تفسیر وجود دارد در این جمله می تواند این باشد که مشایخ ثقات ما این روایات را به ما خبر دادند که دلالتی بر ثقات بودن بقیه افراد تا امام ندارد و می تواند این باشد که همه افرادی که در اسناد این روایات هستند همه ثقه هستند تا امام که انصافا این عبارت نسبت به یکی از این دو احتمال اجمال دارد و اصلش این است «وَنحنُ ذاکرون و مُخبرون بماینتهی الینا ورَواهُ مشایخُنا و ثقاتنا عن الذّین فرض اللّه طاعتهم...» تفسير القمي / ج1 / 4 / مقدمة المصنف ..... ص : 1
در اسناد کتاب تفسیر افراد مسلم الضعف فراوانند و روایات مرسل هم کم نیست.
