3-بهمن-1402, 00:18
استاد روند عمل عقلاء را به دو دسته تقسیم کرده اند. یعنی عقلا در برخورد با دو قشر مختلف دو گونه برخورد می کنند.
به عبارتی دیگر گروهی هستند که ظهور کلام آنها مهم است و به آن احتجاج می شود. در این موارد ظاهر برای عقلا مهم است و به ظن خود اهمیت نمی دهند. چون ظهور کلام این گروه (مثل مولا و وکیل و مقر) موضوعیت دارد.
اما دسته ای هستند که ظهور کلام آنها مهم نیست بلکه کلام آنها برای عقلاء طریقیت دارد. مثل ظهور اخبار مخبر . در اینجا نمی توان گفت عقلا به صرف ظهور کلام آن طریق، به همان اخذ می کنند.
حال با توجه به این مقدمه معلوم می شود که اینکه می فرمایید خطابات شرعی چگونه است ؟ باید بپرسیم مقصودتان خطابی است که خبر ثقه گفته است یا کلامی که اطمینان دارید از معصوم ع همین کلام صادر شده است. (بین مولا و من ناب منابه و بین خبر مخبر فرق است.)
منبهات استاد هم در متن ذکر شده است و مثال های عرفی زده اند. اگر بخواهید خدشه بفرمایید باید بفرمایید در این مثال هایی که زده اند عرف به نحو دیگری عمل می کند.
در مورد قول ذی الید و خبر ثقه از تطهیر و .... هم این عبارت متن فوق توجه شود:
"اما وقتی شخص مخبری(ثقه هست یا عدلین هستند) می‌گوید «تمام این آب‌ها تطهیر شدند» با این که ظاهر کلام او شامل آب موجود در دستشویی نیز می‌شود، ولی در صورت عدم وثوق به شمول کلام او نسبت به آب موجود در دستشویی و احتمال این که مراد او آب‌های موجود در حیاط بودند، این که عقلاء به ظاهر کلام او با وجود عدم وثوق به آن اخذ کنند برای ما روشن نیست."
