9-دي-1393, 15:43
وجوب در این روایات به معنای تأکد استحباب است به طوری که منفعت بسیار بزرگی از تارک آن فوت میشود و اگر عامدا زیارت را ترک کند مشمول شفاعتشان نمیشود و دقت در تعابیری مثل يُقِرُّ لِلْحُسَيْنِ ع بِالْإِمَامَةِ - مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ موید این مطلب است همچنین عدم ذکر عقاب بر ترک آن در روایات شاهد استحباب آن است
