22-فروردين-1394, 19:52
اما روایت زراره
جواب اینکه حضرت فرموده اند«أَيْ زُرَارَةُ، إِنِّي أَقُولُ: لَا، وَ أَقُولُ: إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّه چه شد حضرت قسم می خورند مومن جهنم نمیرود حضرت حتی مومن گنه کار را استثنا نکردن و برای رفع همین استیحاش فرمودند«يَا زُرَارَةُ، مَا تَقُولُ فِيمَنْ أَقَرَّ لَكَ بِالْحُكْمِ؟أَ تَقْتُلُهُ «1»؟ مَا تَقُولُ فِي خَدَمِكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ؟ أَ تَقْتُلُهُم معنای این فقرهآنست زراره آیا تو بچه ات را می کشی آیا اهلت را بخاطر خطایا میکشی هرگز خدا هم مومن را جهنم نمی برد(آنچه از شروح نقل کردید مباین مضمون روایت است)
تنافی صدر و ذیل هم با وجود 4 دسته بین ایمان و کفر که در روایت بن طیار و.... بیان شده قابل رفع است
اما در مورد ثانیا امیر المومنین فرمودند ایها الناس دینکم دینکم فان السیئه فیه مغفور در جامعه کبیره آمده کفاره لذنوبنا آنهمه روایاتی که دارد هر که محب ائمه باشد همراه و هم درجه آنهاست همگی دلیل بر خلاف کلام شماست همچنین ادله شفاعت محبین در عرصه قیامت ثانیا امیر المومنین فرمودند ایها الناس دینکم دینکم فان السیئه فیه مغفور در جامعه کبیره آمده کفاره لذنوبنا آنهمه روایاتی که دارد هر که محب ائمه باشد همراه و هم درجه آنهاست همچنین ادله شفاعت محبین در عرصه قیامت ادعا آنست ممکن است گناه موجب سلب ایمان بشود والا گناه با عذاب هایی غیر عذاب جهنم پوشیده می شود و ادله مذکور عموم دارند نه اطلاق
اما اینکه فرمودید تکرار ادعا بنده استدلال به روایات بسیار فراوانی کردم که در مقام معارضه مرجحند
اما عذاب قبر مومن اولا طبق استدلال شما تفاوتی بین 1 یا 100 گناه در اینکه سوال قبر از آنها نمی شود نیست
در روایات هم اشاره به رجعت نبود بلکه خلاف آن روشن بود: نم أنام اللَّه عينك و يفتح له باب إلى الجنة فلا يزال ينفحه «1» من روحها إلى يوم القيامة
اما سوال نکردن از ایمان مستلزم عذاب نشدن باشد هم درست نیست والاتمامی عذاب قبر برای کفار میشود که اگر اینرا بپذیرید عذاب گناهان در جهنم هم مخصوص کفار است ولا محذور فی الآخر
اما ادله عذاب های جهنم قطعا اقتضایی و منوط به نبود موانعی مثل توبه غفران الهی ویا جبران با حسنات است وایمان هم حسنه ایست که همراه آن سیئه ضرری نمیزند و...........
بحث از محل خود خارج شده اگر این سوال در موضوع جدیدی مطرح شود انفع است
جواب اینکه حضرت فرموده اند«أَيْ زُرَارَةُ، إِنِّي أَقُولُ: لَا، وَ أَقُولُ: إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّه چه شد حضرت قسم می خورند مومن جهنم نمیرود حضرت حتی مومن گنه کار را استثنا نکردن و برای رفع همین استیحاش فرمودند«يَا زُرَارَةُ، مَا تَقُولُ فِيمَنْ أَقَرَّ لَكَ بِالْحُكْمِ؟أَ تَقْتُلُهُ «1»؟ مَا تَقُولُ فِي خَدَمِكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ؟ أَ تَقْتُلُهُم معنای این فقرهآنست زراره آیا تو بچه ات را می کشی آیا اهلت را بخاطر خطایا میکشی هرگز خدا هم مومن را جهنم نمی برد(آنچه از شروح نقل کردید مباین مضمون روایت است)
تنافی صدر و ذیل هم با وجود 4 دسته بین ایمان و کفر که در روایت بن طیار و.... بیان شده قابل رفع است
اما در مورد ثانیا امیر المومنین فرمودند ایها الناس دینکم دینکم فان السیئه فیه مغفور در جامعه کبیره آمده کفاره لذنوبنا آنهمه روایاتی که دارد هر که محب ائمه باشد همراه و هم درجه آنهاست همگی دلیل بر خلاف کلام شماست همچنین ادله شفاعت محبین در عرصه قیامت ثانیا امیر المومنین فرمودند ایها الناس دینکم دینکم فان السیئه فیه مغفور در جامعه کبیره آمده کفاره لذنوبنا آنهمه روایاتی که دارد هر که محب ائمه باشد همراه و هم درجه آنهاست همچنین ادله شفاعت محبین در عرصه قیامت ادعا آنست ممکن است گناه موجب سلب ایمان بشود والا گناه با عذاب هایی غیر عذاب جهنم پوشیده می شود و ادله مذکور عموم دارند نه اطلاق
اما اینکه فرمودید تکرار ادعا بنده استدلال به روایات بسیار فراوانی کردم که در مقام معارضه مرجحند
اما عذاب قبر مومن اولا طبق استدلال شما تفاوتی بین 1 یا 100 گناه در اینکه سوال قبر از آنها نمی شود نیست
در روایات هم اشاره به رجعت نبود بلکه خلاف آن روشن بود: نم أنام اللَّه عينك و يفتح له باب إلى الجنة فلا يزال ينفحه «1» من روحها إلى يوم القيامة
اما سوال نکردن از ایمان مستلزم عذاب نشدن باشد هم درست نیست والاتمامی عذاب قبر برای کفار میشود که اگر اینرا بپذیرید عذاب گناهان در جهنم هم مخصوص کفار است ولا محذور فی الآخر
اما ادله عذاب های جهنم قطعا اقتضایی و منوط به نبود موانعی مثل توبه غفران الهی ویا جبران با حسنات است وایمان هم حسنه ایست که همراه آن سیئه ضرری نمیزند و...........
بحث از محل خود خارج شده اگر این سوال در موضوع جدیدی مطرح شود انفع است
